Ως το μέρος όπου οι πολιτισμοί και οι ταυτότητες του κόσμου μπορούν να συναντηθούν, δεν υπάρχει τίποτα σαν ένα μπαρ ή ένα καφέ. Ο καφές, το κατ’ εξοχήν κοινωνικό ποτό, έχει από τη φύση του ενσταλάξει στα μέρη όπου πίνετε αυτό το μοναδικό χαρακτηριστικό της διευκόλυνσης των συναντήσεων. Τα μπαρ, δηλαδή τα καφέ, χάρη σε μια χαρούμενη σημασιολογική συγγένεια με την ίδια την πρώτη ύλη, αποτελούν για πάνω από δύο αιώνες φυσικά σημεία συνάντησης διαφορετικών πολιτισμών σε όλο τον κόσμο.
Είναι περίφημα μέρη, χωρίς αποκλεισμούς, όπου οι συναντήσεις θολώνουν θετικά τις διαφορές. Με το ημερολόγιο του 2023, που σχεδιάστηκε και παρήχθη ακόμη και φέτος υπό τη δημιουργική διεύθυνση του πρακτορείου Armando Testa, η Lavazza αγκαλιάζει ένα μήνυμα που μεταφέρεται από τα μπαρ και τα καφέ σε όλα τα γεωγραφικά πλάτη. «YES! we’re OPEN», μια πρόσκληση των γειτόνων για να έρθετε και να απολαύσετε μια εμπειρία ευχαρίστησης και φιλικότητας.
Μετά την πανδημία και σε μια χρονική στιγμή που η πολυπλοκότητα των γεγονότων δημιουργεί εμπόδια και διαχωρισμούς σε όλη την κοινωνία, η Lavazza καλεί όλους να είναι ανοιχτοί και να δουν τις διαφορές μεταξύ τους ως πολύτιμο μοχλό που εμπλουτίζει την κοινωνία. Το ημερολόγιο του 2023 της φωτογράφου, Alex Prager, και το βιβλίο του Fabio Novembre μοιράζονται τον ίδιο τίτλο, «YES! we’re OPEN». Αμφότεροι ενσωματώνουν την ομορφιά μιας ανθρωπότητας που ανακαλύπτει ξανά τη ζωτικότητα και την περιέργειά της, εκφράζοντας την ατομικότητα και συνδέοντας τα άτομα μεταξύ τους.
Μέσα από την τέχνη -εκφράσεις ατομικού ταλέντου και δημιουργικότητας που γίνονται κοινή κληρονομιά- η Lavazza συνεχίζει την πορεία που χάραξε η ιστορία του ημερολογίου της και τα μηνύματα, ταυτόχρονα παγκόσμια και επίκαιρα, που επιδίωξε να μεταδώσει. Η κατάρριψη των φραγμών είναι ένας στόχος που μπορεί να φτάσει ο καθένας, ειδικά όταν διεγείρεται από το όραμα ενός καλλιτέχνη όπως η Alex Prager.
Κάθε μικρή ιστορία, όπως και κάθε φλιτζάνι καφέ που σερβίρετε κάθε μέρα, είναι μια πιθανή πηγή συναισθημάτων, ομορφιάς και κοινής χρήσης που βρίσκεται ακριβώς εκεί, σε εύκολη πρόσβαση, περιμένοντας κάποιον να την αρπάξει. Τα μπαρ μάς υπενθυμίζουν ότι η ανθρωπότητα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και να κατηγοριοποιηθεί και ότι μόνο μέσω του αμοιβαίου σεβασμού μπορούμε να μοιραστούμε τη χαρά μιας απρόσμενης συνάντησης, ένα χαμόγελο από έναν ξένο, την αίσθηση ότι είμαστε μέρος του παγκόσμιου θεάτρου των ανεξάντλητων θαυμάτων.
Στο ημερολόγιο του 2023, το μπαρ είναι ένα μέρος τόσο πραγματικό όσο και μεταφορικό, μια ατμόσφαιρα όπου ο Alex Prager μελετά τη μοναδικότητα του ατόμου για να τονίσει την αξία του. «Αγκαλιάζοντας» έτσι το θέμα της κοινής μας ανθρωπιάς και γιορτάζοντας τις διαφορές μας, έννοιες που ζωντανεύουν το όραμα της Lavazza και είναι στο επίκεντρο στον κόσμο μας σήμερα.
Η σειρά εικόνων της Prager -ευρείες όψεις που εναλλάσσονται με αποκαλυπτικά κοντινά πλάνα- χαρακτηρίζονται από την προσεγμένη κατασκευή και το διακριτικά προκλητικό χιούμορ τους, ενώ η γεύση της για παραθέσεις, ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της φωτογραφίας της, συνδυάζει νύξεις στο κλασικό Χόλιγουντ, στοιχεία πειραματικού κινηματογράφου, μυθοπλασία και υπερρεαλισμό, ποπ εικονογραφία και σκηνική φωτογραφία. Το αποτέλεσμα είναι μια σύνθεση κορεσμένων χρωμάτων, απρόβλεπτων και ζωντανών όπως η ζωή των ανθρώπων που επιλέγει. Είναι ένα ημερολόγιο στο οποίο οι εικόνες μιλούν από μόνες τους, χωρίς να χρειάζονται λεζάντες, και φτάνουν στον θεατή με τη ζεστασιά και την αναζωογονητική ικανότητα του καλύτερου καφέ.
«Με αυτό το νέο έργο τέχνης» -λέει για το νέο ημερολόγιο η Francesca Lavazza, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ομίλου– «η Lavazza σκοπεύει να μεταφέρει σημαντικά μηνύματα για τη διαφορετικότητα και την ένταξη. Το κάνει ξεκινώντας από τη δική της προέλευση και βάση, τον καφέ, που ήταν πάντα σύνθημα για την κοινωνικότητα, όπως τα αμέτρητα μέρη που την εξυπηρετούν. Τα τελευταία δέκα χρόνια, το ημερολόγιο έχει γίνει ένα είδος μανιφέστου για εμάς, στο οποίο χρησιμοποιούμε την τέχνη ως μέσο εστίασης σε πράγματα που νιώθουμε βαθιά και συμβαδίζουν με το όραμα και τις δεσμεύσεις της εταιρείας».
Η έκδοση του 2023 είναι ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της βιωσιμότητας που γράφτηκε από το έργο του ημερολογίου τα τελευταία δέκα χρόνια. Αναλαμβάνει την ιστορία των δύο τελευταίων εκδόσεων, δηλαδή του «The New Humanity» (2021), από 13 παγκοσμίου φήμης φωτογράφους, και του «I Can Change The World» (2022), του Emmanuel Lubezki, ενός από τους κορυφαίους κινηματογραφιστές του κόσμου.
Το «YES! we’re OPEN» είναι ένα καλλιτεχνικό έργο που στοχεύει επίσης να αποτελέσει όργανο αλλαγής. Απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό και εστιάζει ιδιαίτερα στους νέους. Χάρη στο όραμα των καλλιτεχνών και των πρεσβευτών του, συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση του κόσμου, όπως μια από τις φιγούρες που εμφανίζονται σε αυτήν την έκδοση, η Levante, μία Ιταλίδα τραγουδίστρια και τραγουδοποιός που αγαπήθηκε πολύ από το κοινό. Ευαίσθητη στις διαφορές που μας χωρίζουν και ικανή να διοχετεύσει τη δέσμευση και την ορμή στην ποίησή της, ταιριάζει απόλυτα με τις εικόνες και την ιδέα του ημερολογίου του 2023.
«Το μπαρ είναι για άλλη μια φορά το κέντρο βάρους των ιστοριών μας. Το μπαρ ως ιδανικό μέρος στο οποίο γίνονται αποδεκτές όλες οι διαφορές χωρίς ταμπέλες ή ιεραρχίες. Μικρο-ιστορίες γεμάτες ανθρωπιά, αφηγημένες με το αλάνθαστο ύφος της Alex Prager , καθώς και τον πλούτο της σκηνικής της σύνθεσης, τη μη επικριτική της στάση και την ικανότητά της να διαβάζει την αρμονία ανάμεσα στις γραμμές της αλήθειας και της φαντασίας. Θα ήταν υπέροχο αν η αρμονία που βρίσκουμε στις φωτογραφίες της Alex υπήρχε παντού στον κόσμο», σχολίασε ο Michele Mariani, εκτελεστικός διευθυντής δημιουργικού στο Armando Testa Group.
Το ημερολόγιο και το βιβλίο παρουσιάστηκαν σ’ εκδήλωση στην Triennale di Milano. Σε συνέχεια της απόφασης της Lavazza να γιορτάσει τα τελευταία δέκα χρόνια της εστίασης του ημερολογίου της στην περιβαλλοντική και κοινωνική βιωσιμότητα. Το «YES! we’re OPEN» είναι ένα ταξίδι σε όλο τον κόσμο, και σε μορφή βιβλίου, που εστιάζει στις αξίες που πάντα καθοδηγούσαν την εταιρεία και σε όλη τη δουλειά που έγινε σε δέκα χρόνια έντονης δημιουργικής δραστηριότητας και στις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για αλλαγή.
Το βιβλίο παράγεται υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Novembre Studio. Η υβριδική έκδοση διαθέτει σχέδιο εξωφύλλου του καλλιτέχνη, Emilio Isgrò, στον οποίον ανατέθηκε από τη Lavazza να δώσει μια ποιητική απόδοση της έννοιας του ταξιδιού και μια εισαγωγή από τον Muhammad Yunus, τον παγκοσμίου φήμης οικονομολόγο που κέρδισε το Νόμπελ Ειρήνης 2006 για το έργο του στη μικροπίστωση. Ταυτόχρονα, ένα βιβλίο με φωτογραφίες, ένα οδοιπορικό και μια τεκμηρίωση «πίσω από τις σκηνές», επισκέπτεται τις τοποθεσίες φωτογράφισης του ημερολογίου σε μια σειρά από συνεντεύξεις στις οποίες ο Mario Calabresi ακούει τους κύριους πρωταγωνιστές που έχουν εργαστεί -την τελευταία δεκαετία_ στο ημερολόγιο της Lavazza. Συμπεριλαμβανομένων των μακροχρόνιων συνεργατών Carlo Petrini, Steve McCurry, Massimo Bottura, Sonia και Jeffrey Sachs, που μοιράζονται το ίδιο όραμα.
«Η παραγωγή αυτού του τόμου ήταν μια θαυμάσια ευκαιρία να ξαναζήσουμε το ταξίδι της εταιρείας τα τελευταία δέκα χρόνια με τα λόγια των ανθρώπων που μας ενέπνευσαν στην πορεία. Να καταγράψουμε την εξέλιξη των θεμάτων, των έργων βιωσιμότητας και την ενάρετη συνάντησή μας με τη γλώσσα της τέχνης , που ήταν πάντα ένα όργανο διαλόγου και ενίσχυσης μηνυμάτων», η Francesca Lavazza.
Ξεκινώντας από το Τορίνο, όπου έχει τις ρίζες της η εταιρεία, αυτή η συναρπαστική οπτική και λεκτική περιπέτεια έκανε τον γύρο του κόσμου, κάνοντας στάσεις στην Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία και τη Νότια Αμερική πριν φτάσει στο Λος Άντζελες, όπου δημιουργήθηκε το ημερολόγιο του 2023. Ένα μοναδικό κάλεσμα για δράση για μια ανθρωπότητα με πλούσια όψη, καλά ενημερωμένη, χωρίς αποκλεισμούς και επικεντρωμένη στο αύριο.
Η φωτογράφος Alex Prager δημιουργεί το νέο ημερολόγιο της Lavazza (2023), στέφοντας το μπαρ ως το συμβολικό σπίτι της σύγχρονης ανθρωπότητας
Από την πρώτη στιγμή, η Lavazza εμπιστεύτηκε τη δημιουργία του ημερολογίου της σε εξαιρετικούς διεθνούς φήμης φωτογράφους. Με τα χρόνια, οι διάφορες εκδόσεις έφεραν τα ονόματα μεγάλων δασκάλων της τέχνης, όπως τους Helmut Newton, Steve McCurry, David LaChapelle, Annie Leibovitz και Emmanuel Lubezki. Δίνοντας ο καθένας την σκυτάλη στον επόμενο για αυτό το ιδιαίτερο ραντεβού με την τέχνη και την επικοινωνία. Το ημερολόγιο κατέγραφε πάντα τις επάλξεις της στιγμής, αλλά όχι μόνο: χάρη στο όραμα των καλλιτεχνών και την αποφασιστικότητα του brand, μπόρεσε σταδιακά να γίνει ένα αληθινό πολιτιστικό αντικείμενο, από ένα έργο τέχνης μέχρι ένα όχημα που αντικατοπτρίζει τις κοινωνικές αλλά και εταιρικές αξίες της Lavazza.
Η νέα έκδοση, με τον τίτλο «YES! We’re OPEN», συλλήφθηκε και υλοποιήθηκε υπό την δημιουργική διεύθυνση του πρακτορείου Armando Testa, είναι το πιο πρόσφατο πλακίδιο στο μωσαϊκό των ημερολογίων αφιερωμένο στη βιωσιμότητα που ξεκίνησε πριν από δέκα χρόνια και το οποίο τώρα έχει συνεχιστεί από το ταλέντο της φωτογράφου και σκηνοθέτη Alex Prager. Το «YES We’re OPEN» είναι η τρίτη παραλλαγή με θέμα μια νέα ανθρωπότητα (που κυκλοφόρησε το 2020) και παρουσιάζεται μέσα από τα μάτια ενός καλλιτέχνη ικανού να αποκαλύψει τα συναισθήματα και τις αγωνίες που υπάρχουν σε κάθε άτομο.
Οι 12 φωτογραφίες της Prager –που ξεχωρίζουν στη λεπτομέρεια– παρουσιάζουν άκρως υποβλητικές σκηνές που λείπουν εσκεμμένα σε ακριβείς χρονικές αναφορές: η έντεχνη ανάμειξη διαφορετικών ενδυμάτων, στυλ, διακοσμητικών λεπτομερειών και ρυθμίσεων δημιουργεί ένα αποτέλεσμα ασάφειας που ενισχύει την εσωτερική ένταση των εικόνων. Ο κόσμος των μπαρ και των καφέ της Prager βρίσκεται στην μέση της μεταποπ και του σουρεαλισμού, όπου η μυθοπλασία και η αλήθεια είναι άρρηκτα συνυφασμένες και έτσι ενσωματώνουν την πραγματικότητα στην οποία ζούμε.
Μια πραγματικότητα που φαίνεται, ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια, να ξεφεύγει όλο και περισσότερο από τον έλεγχό μας, αλλά όπου το ανοιχτό μυαλό, η ευγένεια προς τους άλλους, η περιέργεια και η επίγνωση των κοινών μας μπορούν να μας ενώσουν και να μας ενδυναμώσουν. Όπως λέει η Prager: «Νομίζω ότι το πιο σημαντικό πράγμα του να είσαι ζωντανός είναι οι κοινές εμπειρίες που έχουμε, τα συναισθήματα που μοιραζόμαστε, οι άνθρωποι που συνδέονται μεταξύ τους και έτσι βαθαίνουν την κατανόησή τους για τον εαυτό τους και τη ζωή».
Μοιραζόμαστε τα ίδια συναισθήματα, αλλά είμαστε όλοι βαθιά διαφορετικοί, αν και αλληλένδετοι. Ένα οικείο, ιδιαίτερο μέρος όπως το μπαρ μας θυμίζει καθημερινά, μέσω της τελετουργίας του καφέ, τι σημαίνει να είσαι ζωντανός, τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.
Η ανθρωπότητα είναι η πιο επείγουσα εστίαση στην πραγματικότητα, μια ανθρωπότητα στην οποία η Lavazza έχει επικεντρωθεί από το 2021 μέσω του έργου της «The New Humanity». Για τη Lavazza, το 2021 ήταν μια σημαντική χρονιά μετά την πανδημία, αντανάκλασης και συγκέντρωσης στο είδος μας σε ένα ώριμο νεοανθρωπιστικό όραμα μέσα σε ένα πλαίσιο περιβαλλοντισμού.
Το πιο πρόσφατο ημερολόγιο είναι το «I Can Change The World» (2022), στο οποίο ο Emmanuel Lubezki, ο παγκοσμίου φήμης κινηματογραφιστής, απεικονίζει έξι φιγούρες -τέσσερις γυναίκες και δύο άνδρες, συμπεριλαμβανομένου του Αμερικανού τραγουδιστή και τραγουδοποιού Ben Harper– που ασχολούνται ενεργά με το περιβάλλον και την κοινωνική αλλαγή μέσα από την τέχνη τους.
Το «YES!We’re OPEN» ολοκλήρωσε τώρα μια ιδανική τριλογία για τη νέα ανθρωπότητα χάρη στη δουλειά ενός καλλιτέχνη με ένα εξαιρετικά προσωπικό, πραγματικά αδιαμφισβήτητο οπτικό στυλ. Ήρθε η ώρα να «πείτε νέες ιστορίες», όπως αυτές στο νέο ημερολόγιο της Lavazza.
Η φωτογράφος – Alex Prager
H Alex Prager είναι μια καλλιτέχνης και σκηνοθέτης που δημιουργεί περίτεχνα σκηνοθετημένες σκηνές που αντλούν έμπνευση από ένα ευρύ φάσμα επιρροών και αναφορών, συμπεριλαμβανομένου του κινηματογράφου του Χόλιγουντ, των πειραματικών ταινιών, της λαϊκής κουλτούρας και της φωτογραφίας δρόμου.
Σκόπιμα επιλέγει και σκηνοθετεί όλα τα έργα της, συγχωνεύοντας προηγούμενες και σύγχρονες πηγές για να δημιουργήσει μια αίσθηση ασάφειας. Οι γνώριμες αλλά παράξενες εικόνες της απεικονίζουν κόσμους που συνθέτουν τη μυθοπλασία και την πραγματικότητα και προκαλούν μια αίσθηση νοσταλγίας. Η Prager καλλιεργεί το σουρεαλιστικό στις φωτογραφίες και τις ταινίες της, δημιουργώντας συναισθηματικές στιγμές που αισθάνονται σαν κατασκευασμένη ανάμνηση ή όνειρο.
Κάθε φωτογραφία απαθανατίζει μια στιγμή παγωμένη στο χρόνο, καλώντας τον θεατή να «ολοκληρώσει την ιστορία» και να κάνει εικασίες για το αφηγηματικό της πλαίσιο. Το έργο της Prager συχνά κάνει τον θεατή να συνειδητοποιήσει την συναισθηματική φύση της φωτογραφίας και του φιλμ, καθιερώνοντας το άβολο συναίσθημα της εισβολής σε μια ιδιωτική στιγμή. Η εξαιρετικά χορογραφημένη φύση των φωτογραφιών και των ταινιών της εκθέτει τον τρόπο με τον οποίο οι εικόνες κατασκευάζονται και καταναλώνονται στην κορεσμένη από τα μέσα μας κοινωνία.
Η δουλειά της Prager έχει εκτεθεί παγκοσμίως σε ιδρύματα όπως το «FOAM Fotografiemuseum», Άμστερνταμ, Ολλανδία (2019); Το «Musée des Beaux-Arts Le Locle», Ελβετία (2018); Το «Photographers’ Gallery», Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο (2018); Το «National Gallery of Victoria», Μελβούρνη, Αυστραλία (2014); Το «Corcoran Gallery of Art», Washington, D.C. (2013); και βρίσκεται στις συλλογές του «Whitney Museum of American Art», Νέα Υόρκη; Το «Los Angeles County Museum of Art», Λος Άντζελες; Όπως και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Νέα Υόρκη, μεταξύ άλλων διεθνών δημόσιων και ιδιωτικών συλλογών.
Έχει λάβει πολλά βραβεία, όπως το «FOAM Paul Huf Award» (2012), το «The Vevey International Photography Award» (2009) και το «London Photographic Award» (2006). Το συντακτικό της έργο έχει παρουσιαστεί σε εξέχουσες εκδόσεις, όπως Vogue, New York Magazine, New York Times Magazine και W, και η σειρά ταινιών της «Touch of Evil», ανάθεση του περιοδικού The New York Times, κέρδισε βραβείο Emmy το 2012. Η πρώτη της μεγάλη δημόσια αποστολή, «Χειροκροτήματα», για το «Times Square Arts: Midnight Moment», Νέα Υόρκη, πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι του 2017.
ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΤΕΧΝΗ, ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ LAVAZZA
Η δέσμευση της Lavazza στα περιβαλλοντικά ζητήματα και η σχέση μεταξύ τέχνης, φύσης και κοινωνίας εκφράζεται σε διάφορες καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες. Το εμβληματικό ημερολόγιο της, για αρχή, αλλά και η παραγωγή τέχνης για λογαριασμό της και η υποστήριξη εκθέσεων που διοργανώνονται από σημαντικούς πολιτιστικούς παράγοντες.
Η Lavazza πιστεύει στην ιδέα της «θετικής και βιώσιμης» τέχνης με δύο έννοιες: υπεύθυνη τέχνη, όχι για χάρη της, αλλά ικανή να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους που απευθύνεται, να τους εμπνεύσει και να τους πείσει να υιοθετήσουν βιώσιμες συμπεριφορές και την τέχνη ως φόρουμ σε θέματα κοινωνικής, περιβαλλοντικής και οικονομικής βιωσιμότητας στα οποία διανοούμενοι σε διαφορετικούς τομείς –εικαστικούς καλλιτέχνες, επιστήμονες, αρχιτέκτονες– μπορούν να συγκεντρώσουν την τεχνογνωσία τους με κοινό στόχο να επικεντρωθούν στην αναζήτηση παγκόσμιων ανθρώπινων αξιών και συμπεριφορών που προστατεύουν τη φύση.
Είναι μια αντίληψη της τέχνης που αναγνωρίζει τη σημασία της γνώσης και της επίγνωσης για την εφαρμογή της αλλαγής: γι’ αυτό η Lavazza προωθεί τις συναντήσεις μεταξύ τέχνης και βιωσιμότητας, σε ένα είδος πολυεπιστημονικού εργαστηρίου στο οποίο η ανταλλαγή ιδεών εμπλουτίζεται από την ποικιλομορφία της γνώσης.
Τα ημερολόγια Lavazza, ανάμεσα στην ανθρωπότητα, τη φύση και την κοινωνία
Η μακρά ιστορία των ημερολογίων της Lavazza, που χρονολογείται από το 1993, δείχνει πώς το πάθος για την οπτική γλώσσα μπορεί να αγκαλιάσει τη βιωσιμότητα.
Πιο αναλυτικά, κοιτάζοντας πίσω την τελευταία δεκαετία, το ημερολόγιο Lavazza μπορεί να φανεί ότι έχει ένα γενικό σχεδιασμό, με επιμέρους κεφάλαια που συνδέονται μεταξύ τους με την επιθυμία να δημιουργηθεί μια συνεπής και συνεχώς εξελισσόμενη οπτική αφήγηση που αντανακλά το ταξίδι βιωσιμότητας που ξεκίνησε η εταιρεία.
Το πρώτο σκέλος αυτού του ταξιδιού ήταν το «Calendar Inspiring Chefs» του 2014, στο οποίο κορυφαίοι σεφ, που απαθανατίστηκαν από τον Martin Schoeller ως καλλιτέχνες τροφίμων, προτείνουν την απόλυτη έκφραση της ποιότητας στην υψηλή κουζίνα πιέζοντας συνεχώς τα όρια της δημιουργικότητας στην αναζήτηση των καλύτερων συστατικών.
Το «Earth Defenders» (2015) περιλαμβάνει φωτογραφίες του Steve McCurry, ενός από τους πιο διάσημους και πιο αγαπημένους φωτογράφους ρεπορτάζ στον κόσμο. Πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Slow Food και τον Carlo Petrini, τα γυρίσματα επικεντρώθηκαν σε τοπικές κοινότητες και ανθρώπους που αγωνίζονται για να υπερασπιστούν τη γη και τα τρόφιμα τους, ιδιαίτερα στην Αφρική, ως πρεσβευτές ενός βιώσιμου μέλλοντος.
Ακολούθησε το 2016 το «From Father to Son», πάλι με το Slow Food, αυτή τη φορά στην Κεντρική και Νότια Αμερική, όπου το ανερχόμενο αστέρι της φωτογραφίας Joey L. (Joseph Anthony Lawrence) απεικονίζει τους νεαρούς υπερασπιστές της βιοποικιλότητας, καινοτόμους επιφορτισμένους με θεματοφύλακες των γνώσεων των πατέρων τους.
Η τριλογία ολοκληρώθηκε το 2017 με το «We Are What We Live», τη σειρά δυνατών εικόνων του Denis Rouvre για τη σχέση ανθρώπου και περιβάλλοντος, που γυρίστηκε αυτή τη φορά στην Ασία. Ο νικητής πολλών βραβείων, συμπεριλαμβανομένων τριών «World Press Photos», Rouvre αποτυπώνει την προγονική σχέση μεταξύ των αγροτών και της φύσης γύρω τους. Τονίζοντας την αμοιβαία εξάρτηση που τους ενώνει και τη βαθιά αμοιβαία επιρροή που διαμορφώνει τη μορφή και το πνεύμα τους.
Η ατζέντα των Ηνωμένων Εθνών 2030 αποτέλεσε τον πυρήνα των φωτογραφιών του 2018 του Πλάτωνα, ενός καλλιτέχνη που φημίζεται για τα πορτρέτα του γεμάτα δύναμη και ανθρωπιά. Στο ημερολόγιό του, με τον τίτλο που μοιάζει με μανιφέστο 2030. «What Are You Doing?», τα 17 Goals μεταμορφώνονται σε 17 εντυπωσιακές ασπρόμαυρες φωτογραφίες με διάσημες προσωπικότητες και απλό λαό, ενωμένοι με την προσωπική τους δέσμευση για αλλαγή.
Το 2019, το Calendar συνεργάστηκε με την Ami Vitale, ένα άλλο σπουδαίο όνομα στη φωτογραφία ρεπορτάζ. Διάσημη για τη δουλειά της σε απειλούμενα είδη, η Vitale απεικονίζει έξι «καλλιτέχνες της φύσης», ένας από τους οποίους είναι ο Γάλλος καλλιτέχνης Saype, για να ρίξει φως στις προσπάθειες της ανθρωπότητας να βελτιώσει τη ζωή στο περιβάλλον, σε ένα έργο που συνδυάζει τη φωτογραφική αφήγηση και τη σύγχρονη τέχνη.
Το «Earth Celebration», το ημερολόγιο του 2020, σηματοδότησε μια καίρια στιγμή στην ανάπτυξη της εικαστικής γλώσσας της Lavazza, με την επιστροφή πίσω από τον φακό του David LaChapelle, ενός από τους σημαντικότερους και πιο σημαντικούς σύγχρονους καλλιτέχνες. Η σειρά φωτογραφιών του LaChapelle σχεδιάζει μια νέα κατεύθυνση για το ημερολόγιο και μια πρωτοφανή τροχιά για το δικό του προσωπικό ταξίδι. Μετά από τα χρόνια της μπαρόκ λάμψης και των μεγάλων λήψεων μόδας, ο Αμερικανός φωτογράφος συνέθεσε μια σειρά εικόνων στις οποίες το πάθος του για το χρώμα και η λαμπρότητα της εικόνας παραμένουν ανέπαφα, αλλά τα θέματα είναι μέρος μιας συμφωνίας της φύσης, όπου η ομορφιά είναι η πρωταρχική πηγή έμπνευσης για την ανανέωση της σχέσης ανθρώπου και πλανήτη.
Ακολούθησαν το 2021 το «The New Humanity Calendar» και το 2022 το «I Can Change The World», που μοιράζονται μια πιο εμφατική έκκληση για δράση για θετική αλλαγή. Το «New Humanity» συγκεντρώνει δεκατρείς δεξιοτέχνες της φωτογραφίας, συμπεριλαμβανομένων των Simone Bramante, Martha Cooper, Eugenio Recuenco και TOILETPAPER, και παράγεται για πρώτη φορά σε συνεργασία με ένα περιοδικό, με τις συνεισφορές των έξι εξαιρετικών πρεσβευτών -συμπεριλαμβανομένων των Alessandro Baricco, Carlo Ratti και Patti Smith– για ένα καλλιτεχνικό έργο αφιερωμένο στην ιδέα μιας «νέας ανθρωπότητας».
Το πιο πρόσφατο ημερολόγιο είναι το «I Can Change The World» (2022), στο οποίο ο Emmanuel Lubezki, ο παγκοσμίου φήμης κινηματογραφιστής, απεικονίζει έξι φιγούρες -τέσσερις γυναίκες και δύο άνδρες, συμπεριλαμβανομένου του Αμερικανού τραγουδιστή και τραγουδοποιού Ben Harper– που ασχολούνται ενεργά με το περιβάλλον και κοινωνική αλλαγή μέσα από την τέχνη τους.
Φέτος το «YES! we’re OPEN» , συνεχίζει τον προβληματισμό για το θέμα της ανθρωπότητας, με μια νέα ευαισθησία απέναντι στις έννοιες της διαφορετικότητας, της ισότητας και της ένταξης.
ΟΜΙΛΟΣ LAVAZZA: ΜΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ
Από την ίδρυσή της το 1895, η Lavazza έχει δώσει ιδιαίτερη έμφαση στις αξίες της βιωσιμότητας, αναπτύσσοντας έναν στρατηγικό οδικό χάρτη όλα αυτά τα χρόνια προς τη βιώσιμη ανάπτυξη. Το 2004, με τη δημιουργία του Ιδρύματος «Giuseppe and Pericle Lavazza», ο Όμιλος καθόρισε ουσιαστικά τη δέσμευσή του για την υποστήριξη των κοινοτήτων στις οποίες δραστηριοποιείται.
Τα προγράμματα του Ιδρύματος Lavazza είναι πραγματικά και μετρήσιμα παραδείγματα μιας παγκόσμιας δέσμευσης που σήμερα αριθμεί 32 ενεργά έργα, από τα οποία ωφελούνται περισσότεροι από 136.000 καλλιεργητές καφέ σε 20 χώρες σε τρεις ηπείρους. Ο κύριος στόχος των έργων που υποστηρίζονται από το Ίδρυμα Lavazza είναι η βελτίωση της απόδοσης και της ποιότητας του καφέ, προωθώντας τόσο την επιχειρηματικότητα μεταξύ των καλλιεργητών όσο και τη βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου.
Ο δρόμος που ακολουθεί το Ίδρυμα είναι να υποστηρίξει την αυτονομία των τοπικών κοινωνιών, εκτιμώντας τη γυναικεία εργασία και εμπλέκοντας τις νέες γενιές, συνοδευόμενη από την ανταλλαγή καλών γεωργικών πρακτικών και την εισαγωγή τεχνολογικών εργαλείων για την καταπολέμηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Τα τελευταία είκοσι χρόνια, έδωσε ισχυρή ώθηση στη δέσμευσή του σε θέματα βιωσιμότητας.
Έτος κλειδί ήταν το 2015, με την εθελοντική δημοσίευση της πρώτης έκθεσης βιωσιμότητας και την έναρξη ενός προγράμματος για την ενσωμάτωση της βιωσιμότητας στις επιχειρηματικές δραστηριότητες της εταιρείας, σύμφωνα με την ατζέντα 2030 που θα εγκριθεί σύντομα των Ηνωμένων Εθνών και τους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης ( ΣΒΑ). Η Lavazza προσχώρησε επίσης στο Οικουμενικό Σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών, ενισχύοντας περαιτέρω την υπογεγραμμένη προσέγγιση της συνεργασίας ως σύστημα με άλλους δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς για την επίτευξη υπεύθυνων αναπτυξιακών στόχων.
Ως μέρος αυτού του ταξιδιού, η εταιρεία έχει προσδιορίσει τους τέσσερις πυλώνες προτεραιότητας της βιωσιμότητας για τους ανθρώπους και τις επιχειρήσεις, τους οποίους δεσμεύεται να συνεχίσει να αντιμετωπίζει τα επόμενα χρόνια: Στόχος 8 – Αξιοπρεπής εργασία και οικονομική ανάπτυξη, Στόχος 12 – Υπεύθυνη κατανάλωση και παραγωγή, Στόχος 13 – Δράση για το κλίμα και Στόχος 5 – Ισότητα των φύλων. Αυτός ο τελευταίος στόχος περιλαμβάνει τη δέσμευση του Ομίλου προς όλους τους ανθρώπους, από αυτούς που εργάζονται στις κοινότητες όπου δραστηριοποιείται η Lavazza μέχρι όλους τους συνεργάτες της.
Μεταξύ 2015 και 2018, η Lavazza ολοκλήρωσε τη μεταμόρφωσή της σε έναν διεθνή Όμιλο, με τη βαθύτερη ενσωμάτωση διαφορετικών πολιτισμών και νέων εμπορικών σημάτων. Για να υποστηρίξει αυτή τη διαδικασία, η εταιρεία έχει συντάξει ένα έγγραφο προγράμματος, το Μανιφέστο Αειφορίας, και έχει ορίσει τέσσερις ιδρυτικές αξίες (Αυθεντικότητα, Πάθος για Αριστεία, Υπευθυνότητα, Εφευρετικότητα), οδηγώντας στον ορισμό του σκοπού του Ομίλου: «Ξυπνώντας έναν καλύτερο κόσμο κάθε πρωί», στο οποίο τα θέματα βιωσιμότητας αποτελούν αναπόσπαστο μέρος μιας προσέγγισης που βασίζεται στην αξία των επιχειρήσεων.
Η δέσμευση της Lavazza στην αλυσίδα αξίας περιλαμβάνει μια στρατηγική περιβαλλοντικής ευθύνης που βασίζεται σε τρία επίπεδα δράσης: μέτρηση επιπτώσεων, σχέδια μείωσης και σχέδια αντιστάθμισης, με στόχο την επίτευξη ουδετερότητας άνθρακα. Πιο αναλυτικά, ο Όμιλος συνεχίζει να εφαρμόζει τον «Οδικό Χάρτη Αειφόρου Συσκευασίας», ο οποίος στοχεύει να καταστήσει ολόκληρο το χαρτοφυλάκιο συσκευασιών επαναχρησιμοποιήσιμο, ανακυκλώσιμο ή κομποστοποιήσιμο έως το 2025. Ο οδικός χάρτης καθοδηγείται από την προσέγγιση Sustainable by Design της Lavazza, η οποία στοχεύει να εξασφαλίσει την πιο υπεύθυνη και πιθανή αποτελεσματική χρήση υλικών με βάση τις αρχές οικολογικού σχεδιασμού.
Με σκοπό την πιο διαφανή επικοινωνία των δεσμεύσεων του Ομίλου στον πραγματικό κόσμο, το 2021 δημιουργήθηκε το «Blend for Better», η πλατφόρμα που καθορίζει τη δέσμευση για βιωσιμότητα του Ομίλου Lavazza και καθορίζει την τρέχουσα θέση του Ομίλου στην Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη.