Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Λευτέρης Αυγενάκης, κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχε με τους ομολόγους του υπουργούς του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, ανέλυσε τους τρεις άξονες της κοινής πρότασης της Ελλάδας με την Κροατία και τη Σλοβενία για τη δημιουργία σταθερού θεσμικού πλαισίου στήριξης της πρωτογενούς παραγωγής από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής της κλιματικής αλλαγής.
Οι τρεις άξονες αφορούν:
- Αύξηση χρημάτων από την ΕΕ για διαχείριση κρίσεων.
- Η δυνατότητα χρήσης του 2% από τον προϋπολογισμό της ΚΑΠ για κάθε κράτος μέλος.
- Η απλοποίηση των διαδικασιών για την απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων.
Μεταξύ άλλων ο κ. Αυγενάκης ανέφερε ότι «οι μεγάλης κλίμακας καταστροφές έχουν επιφέρει σημαντικές απώλειες και στις αγροτικές υποδομές, υπονομεύοντας έτσι την ανάκαμψη της γεωργικής δραστηριότητας στις κάθε φορά πληγείσες περιοχές» και υπογράμμισε ότι «Δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για εκτίμηση της κατάστασης.
Είναι επιτακτική ανάγκη να αρχίσουν οι συζητήσεις για εξεύρεση επαρκούς χρηματοδότησης, θέσπισης επίσημων συνεργιών με άλλες πολιτικές, πρωτοβουλίες και Ταμεία, καθώς και δημιουργίας ευέλικτων ad hoc μηχανισμών αντιμετώπισης γεωργικών κρίσεων».
Ο Έλληνας υπουργός είπε επίσης ότι εάν σε αυτά προστεθούν οι γεωπολιτικές αναταραχές που έχουν προκληθεί από τον πόλεμο στην Ουκρανία αλλά και τις πρόσφατες συμπλοκές στη Μέση Ανατολή «το οικονομικό περιβάλλον δεν είναι ευνοϊκό για μια υγιή επιχειρηματική δραστηριότητα με μακροπρόθεσμο ορίζοντα στον τομέα της γεωργίας».
Όπως αναφέρει η ανακοίνωση του υπουργείου, η ελληνική θέση είναι ότι «με δεδομένο ότι ο διαρθρωμένος διάλογος για τη γεωργία θα ξεκινήσει τον Ιανουάριο, έχει έρθει η ώρα να προβάλλουμε τη σημασία της στήριξης της ενωσιακής παραγωγής που διασφαλίζει την επίτευξη του στόχου της στρατηγικής μας αυτονομίας και ενθαρρύνει την προσέλκυση νέων ανθρώπων στον τομέα».
Τέλος, ο κ. Αυγενάκης είπε «Πρέπει να εργαστούμε με ολιστικό τρόπο θέτοντας υπό ενδελεχή εξέταση τις προτεραιότητές μας και αναλύοντας σε βάθος τις σωρευτικές επιπτώσεις τόσο των περιβαλλοντικών στόχων της Πράσινης Συμφωνίας όσο και των εμπορικών επιδιώξεων στις συμφωνίες με τρίτες χώρες, με γνώμονα την οικονομική βιωσιμότητα των γεωργών μας».