Ήταν 29 Μαρτίου του 2004 όταν η Βουλγαρία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Ρουμανία, η Σλοβακία και η Σλοβενία έγιναν επίσημα μέλη του ΝΑΤΟ καταθέτοντας τα έγγραφα προσχώρησης τους στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η ώρα έδειχνε 13:00 όταν οι Πρωθυπουργοί των επτά χωρών παρέδωσαν τα έγγραφα προσχώρησής τους στη Συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού στον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ, ο οποίος τα δέχθηκε εξ ονόματος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η τελετή πραγματοποιήθηκε στο Cash Room στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον, DC
Ήταν ο πέμπτος και ο μεγαλύτερος γύρος διεύρυνσης στην ιστορία του ΝΑΤΟ
Εκείνη τη στιγμή οι επτά χώρες έγιναν επίσημα συμβαλλόμενα μέρη της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού και μέλη του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου.
Αυτός ήταν ο πέμπτος και ο μεγαλύτερος γύρος διεύρυνσης στην ιστορία του ΝΑΤΟ, φέρνοντας το στις 26 χώρες μέλη.
Η εκδήλωση γιορτάστηκε με ειδική τελετή που διοργάνωσε ο τότε Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζορτζ Μπους στον Λευκό Οίκο, όπου και παρευρέθηκε ο τότε Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιάπ ντε Χουπ Σέφερ.
Αυτή η επέκταση επρόκειτο για τη δεύτερη φορά που η συμμαχία είχε προσθέσει μέλη μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και τότε ήταν μια περίοδος που το ΝΑΤΟ προετοιμαζόταν να στείλει δυνάμεις στο Αφγανιστάν, να εξετάσει έναν μελλοντικό ρόλο στο Ιράκ και συνεργαζόταν με έθνη στη Βόρεια Αφρική με σκοπό να αποτρέψει τρομοκρατικές οργανώσεις.
«Οι τρομοκράτες μισούν όλα όσα αντιπροσωπεύει αυτή η συμμαχία. Περιφρονούν την ελευθερία μας. Φοβούνται την ενότητά μας. Επιδιώκουν να μας διχάσουν. Θα αποτύχουν. Δεν θα χωριστούμε. Δεν θα υποκύψουμε ποτέ στη βία λίγων», είχε πει στους εκπροσώπους των επτά χωρών ο Τζορτζ Μπους.
Οι επτά χώρες που μπήκαν στην Συνθήκη περιελάμβαναν τρεις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, τα κράτη της Βαλτικής Εσθονίας, Λετονίας και Λιθουανίας, καθώς και τρία μέλη του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας: Βουλγαρία, Ρουμανία και Σλοβακία, ενώ η έβδομη, η Σλοβενία, ήταν μέρος της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Η πρόσκληση για ένταξη στη συμμαχία επεκτάθηκε στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στην Πράγα τον Νοέμβριο του 2002 και εγκρίθηκε ομόφωνα από τη Γερουσία των ΗΠΑ τον Μάιο του 2003.
