Μετά το 2019 η Ελλάδα «χάραξε» μια συγκεκριμένη γραμμή αναφορικά με την μεταναστευτική πολιτική, που βασιζόταν κατά κύριο λόγο, σε δύο άξονες: ανθρωπισμός και προστασία των συνόρων.
Η πολιτική αυτή απέδωσε τα αναμενόμενα, καθώς οι μεταναστευτικές ροές προς τη χώρα μας, κυρίως από την Τουρκία, μειώθηκαν στο ελάχιστο.
Η αποφασιστικότητα που επέδειξε η Ελλάδα στον Έβρο, όταν το καθεστώς Ερντογάν προσπάθησε να εκβιάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση στέλνοντας χιλιάδες μετανάστες στα χερσαία σύνορα της χώρας μας, συνέβαλε καθοριστικά στο να αντιληφθούν οι πάντες, πως η Ελλάδα δεν είναι «ξέφραγο αμπέλι».
Η ίδια πολιτική ακολουθήθηκε και στο Αιγαίο, με τις γυναίκες και τους άνδρες του Λιμενικού Σώματος, να δίνουν καθημερινά αγώνα για να προασπίσουν τα θαλάσσια σύνορα της χώρας μας.
Πάντα, με γνώμονα την προστασία της ζωής των μεταναστών που στέλνονταν από τα παράλια της Τουρκίας, με εντολή του Ταγίπ Ερντογάν.
Παράλληλα, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ανέδειξε το όλο ζήτημα στις Βρυξέλλες και ζήτησε επίμονα να βρεθεί κάποια λύση.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ειδικά μετά την προσπάθεια εισβολής στον Έβρο, ενεργοποιήθηκε και αποφάσισε να βοηθήσει την Ελλάδα με έμψυχο δυναμικό και υλικοτεχνική υποδομή.
Μάλιστα, λίγα 24ωρα πριν από το τραγικό ναυάγιο, η Ε.Ε. έλαβε μια ιστορική απόφαση, η οποία οφείλεται σε ένα σημαντικό βαθμό στις συνεχείς «πιέσεις» της Ελλάδας, αλλά και της Ιταλίας, που είναι οι χώρες «πρώτης υποδοχής» μεταναστών.
Πιο συγκεκριμένα, μετά από πολύμηνες διαβουλεύσεις αποφασίστηκε μια σημαντική μεταρρύθμιση του μεταναστευτικού και των διαδικασιών παροχής ασύλου, η οποία προβλέπει για πρώτη φορά τη δημιουργία ενός υποχρεωτικού μηχανισμού αλληλεγγύης σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, κάτι που ζητούσαν εδώ και χρόνια κράτη-μέλη της πρώτης γραμμής, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία.
Μεταξύ άλλων, επισπεύδονται οι διαδικασίες ασύλου, θα υπάρχει άμεση αποσυμφόρηση των συνόρων των χωρών πρώτης γραμμής, όπως η Ελλάδα και θα κινητοποιούνται όλες οι χώρες για βοήθεια, εφόσον υπάρξει έκτακτη ανάγκη.
Παράλληλα, προβλέπεται η μετακίνηση 30.000 μεταναστών ετησίως, από τις χώρες «πρώτης υποδοχής» προς τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. Σε όσες χώρες δεν συμμορφώνονται, θα τους επιβάλλεται πρόστιμο 20.000 ευρώ ανά μετανάστη.
Η Αθήνα εμφανίζεται ικανοποιημένη, καθώς έγινε «ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση του τρόπου με τον οποίο επιμερίζεται η ευθύνη, μέσω του κανονισμού του Δουβλίνου».
Τα προαναφερθέντα όμως, όπως αποδεικνύεται καθημερινά, δεν είναι αρκετά. Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα εντός των χωρών που δρουν ανενόχλητοι οι δουλέμποροι.
Η Ε.Ε. επιβάλλεται να δράσει εντός της Λιβύης και να έρθει σε συμφωνία με το καθεστώς Ερντογάν, αν θέλει να δώσει ουσιαστικές λύσεις στο μεταναστευτικό ζήτημα.
Ακόμη, αν θέλουμε να δούμε την μεγάλη εικόνα του προβλήματος, επιβάλλεται όλες οι «μεγάλες» και πλούσιες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και όλες οι χώρες της Βόρειας Ευρώπης, να συνεργαστούν και να πραγματοποιήσουν στοχευμένες παρεμβάσεις στις χώρες που μαστίζονται από φτώχεια, πείνα και πολεμικές συρράξεις.
Από την πλευρά της η Ελλάδα, όπως επισημαίνουν διπλωματικοί κύκλοι, θα συνεχίσει να «πιέζει» τις Βρυξέλλες για πιο ουσιαστικές λύσεις στο μεταναστευτικό ζήτημα.
Επίσης, πολλά θα εξαρτηθούν από τη στάση που θα κρατήσει στο όλο θέμα το καθεστώς Ερντογάν και αν θα εργαλειοποιήσει και πάλι το μεταναστευτικό.
Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα θα πρέπει να έχει μια ισχυρή και αυτοδύναμη κυβέρνηση για να μπορέσει να διαπραγματευτεί επί ίσοις όροις με την Τουρκία.
Να σημειωθεί, ότι ο Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε έτοιμος να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, στο περιθώριο της ετήσιας Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, που θα διεξαχθεί στο Βίλνιους, την πρωτεύουσα της Λιθουανίας, στις 11 και 12 Ιουλίου.
