Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΠολιτικήΕλληνοτουρκικάΣαν σήμερα: Η κορύφωση της κρίσης των Ιμίων και ο άδικος θάνατος...

Σαν σήμερα: Η κορύφωση της κρίσης των Ιμίων και ο άδικος θάνατος τριών Ελλήνων στρατιωτικών

Κρίση των Ιμίων ονομάζεται συμβατικά η ένοπλη αμφισβήτηση της Ελληνικής θαλάσσιας κυριαρχίας που έλαβε χώρα τον Ιανουάριο του 1996 από την Τουρκία, με αφορμή την προσάραξη πλοίου στις βραχονησίδες των Ιμίων. Κατά την διάρκεια της ολιγοήμερης αυτής κρίσης, οι δύο χώρες μετέφεραν στρατιωτικές δυνάμεις (κυρίως ναυτικές) γύρω από τα Ίμια και τις ανέπτυξαν φτάνοντας κοντά στην ένοπλη σύρραξη. Τελικά με την παρέμβαση του ΝΑΤΟ, και κυρίως των ΗΠΑ, η ένταση εκτονώθηκε και οι δύο χώρες απέσυραν τους στόλους τους.

Την εποχή της κρίσης αυτής πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν ο Κώστας Σημίτης. Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Θεόδωρος Πάγκαλος, υπουργός Εθνικής Αμύνης ο Γ. Αρσένης και Αρχηγός ΓΕΕΘΑ ο ναύαρχος Χ. Λυμπέρης, ενώ πρωθυπουργός της Τουρκίας ήταν η Τανσού Τσιλέρ και υπουργός Εξωτερικών Ντενίζ Μπαϊκάλ.

Αφορμή της κρίσης ήταν η αμφισβητούμενη από την Τουρκία εγκυρότητα ενός προσαρτήματος της Ιταλοτουρκικής Σύμβασης του 1932 που καθόριζε τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των Ιταλικών Δωδεκανήσων και των ακτών της Τουρκίας. Η τουρκική κυβέρνηση απέρριψε το προσάρτημα ως νομικά άκυρο, με την αιτιολογία ότι δεν είχε κατατεθεί στην Κοινωνία των Εθνών στη Γενεύη. Αυτό, σύμφωνα με την τουρκική θέση, σημαίνει ότι η κυριαρχία σε έναν άγνωστο αριθμό μικρών νησίδων και βραχονησίδων στα Δωδεκάνησα παραμένει απροσδιόριστη και πρέπει να καθοριστεί με κάποια καινούργια σύμβαση. Αντίθετα, η ελληνική θέση υποστήριξε ότι το εν λόγω προσάρτημα παραμένει έγκυρο.

Περί τις τελευταίες ώρες της κρίσης, τρεις Έλληνες αξιωματικοί, του Πολεμικού Ναυτικού έχασαν την ζωή τους όταν το ελικόπτερο όπου επέβαιναν κατέπεσε στην θάλασσα. Η επίσημη εκδοχή του ελληνικού κράτους ήταν ότι το ελικόπτερο κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου. Η τουρκική πλευρά δεν ανέφερε απώλειες.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης φάνηκε η μεγάλη δυσπιστία του Σημίτη προς την ηγεσία της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) και των Ενόπλων Δυνάμεων. Όπως γράφει Το Βήμα, «οι αξιωματικοί αυτοί είχαν μάθει να λειτουργούν με τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος λάτρευε τις συσκέψεις με στρατιωτικούς, τις υπηρεσίες από κλειστές πηγές και τη διαχείριση κρίσεων όπως εκείνη του Μαρτίου του 1987. Ο κ. Σημίτης τους θεωρούσε “ανδρεϊκούς”, ξένους στη δική του κουλτούρα και ύποπτους για το στήσιμο παγίδων τις κρίσιμες εκείνες ώρες».

Από αυτή την κρίση δεν βγήκε κερδισμένη ούτε η Τουρκία, που ισχυριζόταν ότι τα Ίμια της ανήκουν, ούτε η Ελλάδα η οποία αναγκάστηκε να αποσύρει τους στρατιώτες της. Ουσιαστικός παράγοντας και κερδισμένη πλευρά υπήρξαν οι ΗΠΑ.

Η φράση του Πρωθυπουργού Σημίτη «θέλω να ευχαριστήσω την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών», που είπε από το βήμα της Βουλής κατά τη διάρκεια σχετικής συζήτησης, έχει παραμείνει στα χρονικά της χώρας, καθώς είχε ερμηνευτεί από πολλούς ως ταπεινωτική για την χώρα.

Τα Ίμια αποτελούν μία συστάδα νησίδων της Δωδεκανήσου. Αυτά εκχωρήθηκαν στην Ελλάδα μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σύμφωνα με το άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων (10-12-1947) όπου η Ιταλία εκχώρησε στην Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τις νήσους της Δωδεκανήσου απαριθμούμενες: Αστυπάλαια, Ρόδο, Χάλκη, Κάρπαθο, Κάσο, Τήλο, Νίσυρο, Κάλυμνο, Λέρο, Πάτμο, Λειψούς, Σύμη, Κω και Καστελόριζο ως και τις παρακείμενες νησίδες. Σε προγενέστερη μάλιστα διμερή σύμβαση του 1932, ανάμεσα στην Ιταλία και την Τουρκία τα Ίμια συμπεριλαμβάνονταν σε χάρτη με τα ιταλικά εδάφη. Αργότερα, καθώς όλες οι ιταλικές κτήσεις επί της Δωδεκανήσου πέρασαν στην ελληνική κυριότητα, ομοίως και τα Ίμια ενσωματώθηκαν στο ελληνικό κράτος. Το Τουρκικό κράτος είχε αποδεχτεί το καθεστώς επικυριαρχίας της Ελλάδας στα νησιά αυτά.

Σύμφωνα με το άρθρο 189 του Κ.Δ.Ν.Δ. εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων δικαίωμα για παροχή επιθαλάσσιας αρωγής δίδεται μόνο στα υπό ελληνική σημαία ρυμουλκά ή ναυαγοσωστικά.

Στις 25 Δεκεμβρίου 1995 το τουρκικό φορτηγό πλοίο Φιγκέν Ακάτ προσάραξε σε αβαθή ύδατα κοντά στην Μικρή Ίμια (Ανατολική) και εξέπεμψε σήμα κινδύνου. Το λιμεναρχείο Καλύμνου –το πλησιέστερο στην περιοχή– διέθεσε ρυμουλκό για να αποκολλήσει το τουρκικό πλοίο, αλλά ο πλοίαρχος αρνήθηκε, υποστηρίζοντας ότι βρισκόταν σε τουρκική περιοχή και άρα οι τουρκικές αρχές είχαν την αρμοδιότητα να του προσφέρουν βοήθεια.

Στις 26 Δεκεμβρίου το λιμεναρχείο ενημέρωσε την αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο μέσω του γραμματέα της ελληνικής πρεσβείας στην Άγκυρα Γιάννη Παπαμελετίου, ειδοποίησε τον γραμματέα της Διεύθυνσης Ελληνικών Υποθέσεων του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών Τσινάρ Εγκίν ότι, αν δεν παρέμβαινε ρυμουλκό, το τουρκικό πλοίο θα κινδύνευε. Στις 27 Δεκεμβρίου το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών ενημερώνει την ελληνική πρεσβεία ότι, ανεξαρτήτως του ποιος θα ανελάμβανε τη διάσωση του πλοίου, υπήρχε γενικότερα θέμα με τα Ίμια.

Τελικά, στις 28 Δεκεμβρίου δύο ελληνικά ρυμουλκά αποκόλλησαν το τουρκικό φορτηγό και το οδήγησαν στο λιμάνι Κιουλούκ της Τουρκίας. Στις 29 Δεκεμβρίου το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών επέδωσε διακοίνωση στο αντίστοιχο ελληνικό, στην οποία αναφέρεται ότι οι βραχονησίδες Ίμια είναι καταχωρημένες στο κτηματολόγιο Μούγλα του νομού Μπόντρουμ (Αλικαρνασσού) και ανήκουν στην Τουρκία. Το γεγονός στάθηκε αφορμή να τεθεί από την Τουρκία θέμα ιδιοκτησίας των νησιών.

Ο τότε δήμαρχος της Καλύμνου Δημήτρης Διακομιχάλης, θορυβημένος από το γεγονός ότι η Τουρκία εγείρει εδαφικές αξιώσεις στα Ίμια, ύψωσε την ελληνική σημαία στη Μικρή Ίμια στις 25 Ιανουαρίου 1996 συνοδευόμενος από τον αστυνομικό διευθυντή Καλύμνου Γ. Ριόλα και δύο κατοίκους του νησιού, ενώ την επόμενη μέρα υψώθηκε η σημαία και στην άλλη βραχονησίδα.

Τα τουρκικά τηλεοπτικά κανάλια μετέδωσαν εικόνες με την ελληνική σημαία υψωμένη στα Ίμια, κάτι που προκάλεσε σάλο στην κοινή γνώμη της Τουρκίας. Δύο δημοσιογράφοι του γραφείου της εφημερίδας Χουριέτ στη Σμύρνη, μετέβησαν με ελικόπτερο στις 27 Ιανουαρίου στη Μικρή Ίμια, υπέστειλαν την ελληνική σημαία και ύψωσαν την τουρκική σημαία. Η όλη επιχείρηση των δημοσιογράφων βιντεοσκοπήθηκε και προβλήθηκε από το τηλεοπτικό κανάλι που ανήκει στη Χουριέτ. Το γεγονός αυτό πήρε σημαντικές διαστάσεις.

Η κρίση κλιμακώθηκε τις επόμενες μέρες. Την Κυριακή το πρωί στις 28 Ιανουαρίου 1996 το περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού Αντωνίου κατέβασε την τουρκική σημαία και ύψωσε την ελληνική παραβαίνοντας την πολιτική εντολή που ήταν μόνο να υποσταλεί η τούρκικη σημαία. Το βράδυ Έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάστηκαν στη Μικρή Ίμια από το περιπολικό Πυρπολητής προκειμένου να φυλάξουν τη σημαία κατά τις νυχτερινές ώρες και να επιστρέψουν στο σκάφος τους πριν την ανατολή του ηλίου. Το μεσημέρι της Δευτέρας ο σχεδιασμός άλλαξε και αποφασίστηκε η συνεχής φύλαξή της σημαίας, οπότε οι βατραχάνθρωποι επέστρεψαν στη βραχονησίδα.

Τη Δευτέρα το απόγευμα στις 29 Ιανουαρίου, ο νέος πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, στις προγραμματικές του δηλώσεις στη Βουλή, έστειλε μήνυμα προς την Τουρκία ότι σε οποιαδήποτε πρόκληση η Ελλάδα θα αντιδράσει άμεσα και δυναμικά. Την Τρίτη στις 30 Ιανουαρίου, η πρωθυπουργός της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ δήλωσε κατηγορηματικά μέσα στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση ότι την επόμενη μέρα η ελληνική σημαία και ο ελληνικός στρατός θα απομακρυνθούν από τα Ίμια.

Στις 31 Ιανουαρίου και ώρα 01:40, τουρκικές ειδικές δυνάμεις αποβιβάστηκαν στη Μεγάλη Ίμια (Δυτική). Στις 05:30 της ίδιας μέρας ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που απονηώθηκε από τη φρεγάτα Ναυαρίνο για να διαπιστώσει την πληροφορία παρουσίας Τούρκων στη βραχονησίδα κατέπεσε κατά την επιστροφή του στη φρεγάτα και τα τρία μέλη του πληρώματος, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώθηκαν. Σχετικά με τις αιτίες πτώσης του ελικοπτέρου έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις. Η επίσημη θέση του Πολεμικού Ναυτικού είναι ότι το ελικόπτερο κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου (vertigo). Την θέση αυτή υποστήριξε ο πρώην αρχηγός ΓΕΝ ναύαρχος Αντώνης Αντωνιάδης, αναφέροντας μάλιστα πως η τουρκική φρεγάτα Γιαβούζ προσφέρθηκε να βοηθήσει, αλλά πήρε άμεσα από τους πιλότους του ελικοπτέρου αρνητική απάντηση. Ωστόσο, χωρίς να έχει τεκμηριωθεί μέχρι και σήμερα επίσημα, υπάρχει διαδεδομένη στην Ελλάδα η άποψη ότι το ελικόπτερο καταρρίφθηκε είτε από το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό είτε από τους Τούρκους καταδρομείς που υπήρχαν πάνω στο νησί, και ότι η αληθινή αιτία της πτώσης αποκρύφτηκε προκειμένου να λήξει η κρίση και να μην οδηγηθούν οι δύο χώρες σε γενικευμένη σύρραξη ή ακόμα και σε πόλεμο.

Κατά τη διάρκεια της κρίσης υπήρξαν έντονες πιέσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες προκειμένου να λήξει το επεισόδιο. Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπιλ Κλίντον ενημερώθηκε πρώτα από την Τούρκο πρωθυπουργό Τανσού Τσιλέρ πως «Ελλάδα και Τουρκία ξεκινούν πόλεμο, επειδή δύο Τούρκοι δημοσιογράφοι και κάποιοι Έλληνες βαρκάρηδες συνεπλάκησαν σε έναν βράχο που κατοικούσε μία κατσίκα».

Ο διπλωμάτης Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ενημερωμένος από τον Αμερικανό πρόεδρο, επικοινώνησε τηλεφωνικά με τους δύο πρωθυπουργούς που δεσμεύτηκαν να αποσύρουν τις δυνάμεις τους και να υποστείλουν τις σημαίες. Τα πολεμικά σκάφη και οι καταδρομείς των δύο χωρών αποχώρησαν από τις βραχονησίδες το πρωί της 31ης Ιανουαρίου 1996 υπό την επίβλεψη αεροσκαφών του 6ου Αμερικανικού Στόλου της Μεσογείου.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον δήλωσε σχετικά με την κρίση: Νόμιζα ότι οι βοηθοί μου αστειεύονταν όταν έλεγαν ότι η Τουρκία και η Ελλάδα θα εμπλακούν σε πόλεμο για βραχονησίδες στις οποίες δεν ζουν παρά μόνο πρόβατα. Έκανα τηλεφωνήματα με τους ηγέτες και των δύο χωρών και τους έπεισα να μην κάνουν πόλεμο για τις βραχονησίδες που κατοικούσαν κυρίως 20 πρόβατα.

Μετά το 1996, οι περισσότερες ξένες χώρες απέφυγαν επιμελώς να πάρουν μια ξεκάθαρη θέση στο ζήτημα των Ιμίων υπέρ και των δύο πλευρών. Ωστόσο, τόσο η ελληνική όσο και η τουρκική κοινή γνώμη ήταν πρόθυμοι να παρακολουθήσουν τη στάση των ξένων κυβερνήσεων για το θέμα, όπως αποδεικνύεται από λεπτομέρειες όπως η χαρτογραφική αντιμετώπιση των Ιμίων σε χάρτες που δημοσιεύουν κρατικές υπηρεσίες. Ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί σε αυτό το πλαίσιο στους χάρτες που δημοσιεύονται από κυβερνητικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Λίγο μετά την κρίση του 1996, η Εθνική Υπηρεσία Απεικόνισης και Χαρτογράφησης των ΗΠΑ (NIMA) αφαίρεσε το ελληνικό όνομα Βραχονησίδες Ίμια από τους χάρτες της, προσθέτοντας αντ’ αυτού μια σημείωση που έλεγε απροσδιόριστη κυριαρχία, αλλά λίγους μήνες αργότερα, τον Οκτώβριο του 1996, επανήλθε στο προηγούμενο καθεστώς και επέστρεψε στο ελληνικό όνομα. Επιπλέον, η αμερικανική κυβέρνηση πρότεινε ότι οι διαφορές ανάμεσα στις δύο χώρες να οδηγηθούν σε ειρηνική επίλυση σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Η κυβέρνηση της Ιταλίας, το αρχικό συμβαλλόμενο μέρος του πρωτοκόλλου των συνόρων του 1932, δήλωσε στις 6 Φεβρουαρίου 1996 ότι θεωρούσε το πρωτόκολλο έγκυρο, υποστηρίζοντας έτσι την ελληνική θέση.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση στήριξε την ελληνική πλευρά στη διαμάχη για τα Ιμία και προειδοποίησε την Τουρκία να απόσχει από στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της ελληνικής κυριαρχίας και, μαζί με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κάλεσε την Τουρκία να επιλύσει όποιες διαφορές έχει με την Ελλάδα μέσω του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε ένα ψήφισμα με τίτλο: «Ψήφισμα για τις προκλητικές ενέργειες και αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων από την Τουρκία κατά κράτους μέλους της Ένωσης» αναφέροντας επίσης ότι τα σύνορα της Ελλάδας ήταν σύνορα της Ένωσης. Επιπλέον, ανέφερε ότι τα Ίμια ανήκουν στο συγκρότημα των Δωδεκανήσων σύμφωνα με τις συνθήκες του 1923, του 1932 και του 1947 και ακόμη και στους τουρκικούς χάρτες της δεκαετίας του 1960 οι βραχονησίδες αυτές εμφανίζονται ως ελληνικό έδαφος.

Μετά την κρίση, η Ελλάδα απείλησε να ανοίξει εκ νέου τη συζήτηση για την εφαρμογή μιας συμφωνίας τελωνειακής ένωσης της ΕΕ με την Τουρκία και να θέσει βέτο σε ένα πακέτο βοήθειας της ΕΕ που αποτελεί μέρος της συμφωνίας. Η Ελλάδα ανέφερε ότι η Τουρκία παραβίασε μια δέσμευση βάσει της συμφωνίας να έχει φιλικούς δεσμούς με μέλη της ΕΕ. Πολλοί υπουργοί Εξωτερικών της Ενωσης προέτρεψαν τις δύο χώρες να επιλύσουν τις διαφορές τους φιλικά. Τα μέλη της ΕΕ ανησυχούσαν ότι οι κινήσεις της Ελλάδας κατά της Τουρκίας θα παραβίαζαν τη συμφωνία τελωνειακής ένωσης και θα παρεμβαίναν στην ανάπτυξη δεσμών και πρόσβασης στην αγορά της Τουρκίας. Οι ΗΠΑ ανησυχούσαν επίσης, καθώς ήταν υπέρμαχοι των τουρκοευρωπαϊκών σχέσεων. Ο Γάλλος πρόεδρος Ζακ Σιράκ ανέφερε ότι όσο λιγότερα νέα προβλήματα δημιουργούσε η Ελλάδα για τη συνεργασία ΕΕ-Τουρκίας, τόσο πιο πιθανό θα ήταν η Γαλλία να δείξει αλληλεγγύη προς την Ελλάδα. Άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις φέρεται να υπονόησαν ότι εάν η Ελλάδα σαμποτάρει την τελωνειακή ένωση, τότε θα σταματούσαν τις συνομιλίες για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης δήλωσε ότι η Ελλάδα θα συνεργαστεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση μόλις η Τουρκία συμφωνήσει με τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου, αλλά η Τουρκία πρέπει να προσφύγει και αυτή στο Διεθνές Δικαστήριο, καθώς αμφισβητεί τα ελληνικά δικαιώματα. Η ελληνική αξιωματική αντιπολίτευση επέκρινε την κυβέρνηση για την αδυναμία της να λάβει περισσότερη υποστήριξη από την Ευρώπη, ενώ η Τουρκία έστειλε αξιωματούχους στην Ευρώπη για να εξηγήσουν τις απόψεις τους και να αντιμετωπίσουν την προσπάθεια της Ελλάδας να εμποδίσει τις σχέσεις Τουρκίας-ΕΕ, ενώ ταυτόχρονα ανακάλεσε τον πρεσβευτή της από την Αθήνα.

Τον Οκτώβριο του 2019, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο, κατά την πρώτη του επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα, όταν ρωτήθηκε για ένα πιθανό σενάριο των Ιμίων που περιλαμβάνει κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ και η Ελλάδα μοιράζονται τις ίδιες αξίες για την κυριαρχία και την κυριαρχία και υποσχέθηκε ότι οι ΗΠΑ θα προστατέψουν αυτές τις βασικές ιδέες κυριαρχίας.

Η κρίση έδωσε αφορμή στο Τουρκικό κράτος να θέσει ζήτημα των Γκρίζων ζωνών, αμφισβητώντας την κυριαρχία της Ελλάδας σε αρκετά νησιά, συμπεριλαμβανομένων των Ιμίων. Επρόκειτο για την πρώτη τουρκική διεκδίκηση που αφορούσε καθ΄αυτή την κυριαρχία ελληνικού εδάφους. Παρόλα αυτά η ελληνική πλευρά δεν αποδέχτηκε ποτέ την ύπαρξη τέτοιου θέματος, επικαλούμενη διάφορες διεθνείς συνθήκες.

Για την Τουρκία, η προσέγγιση των Ελληνικών βραχονησίδων των Ιμίων, δεν γίνεται σαν να πρόκειται για μια τυχαία βραχονησίδα. Για την Τουρκία ένας συμβιβασμός στις βραχονησίδες μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες που ενδέχεται να φθάσουν ακόμη και ως την εξαφάνιση του ζωτικού χώρου της Τουρκίας στο Αιγαίο.[23] Κατά την διάρκεια της κρίσης, αναφέρει ο Αχμέτ Νταβούτογλου, το γεγονός ότι στους χάρτες που διανεμήθηκαν από το Τουρκικό κράτος στις ευρωπαϊκές χώρες κατά τις εκεί διπλωματικές ενέργειες της Τουρκίας, οι βραχονησίδες εμφανίζονταν να είναι εντός των 12 ναυτικών μιλίων, γεγονός που υποστήριζε τις Ελληνικές θέσεις, προξένησε ασυγχώρητη ζημιά στην Τουρκία. Η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των διαφορετικών μονάδων της Τουρκικής κρατικής μηχανής έβλαψε την Τουρκία.

Μάθετε πρώτοι τα τελευταία νέα
Ακολουθήστε μας στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Τελευταία Νέα

Ακολουθήστε μας στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις μας