Στο εσωτερικό της χώρας, η αντιπολίτευση, και πολύ περισσότερο ο ΣΥΡΙΖΑ, κατηγορούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη με όποια αφορμή βρίσκουν. Είτε η στόχευση έχει να κάνει με την ακρίβεια, είτε με το κράτος δικαίου και το «ράπισμα από το ευρωκοινοβούλιο», η εικόνα που επιδιώκουν οι αντίπαλοι του Μητσοτάκη να σχηματιστεί γι αυτόν, δεν πείθει κανέναν.
Οι πολίτες εξακολουθούν να δίνουν σαφές προβάδισμα στη Νέα Δημοκρατία, εξακολουθούν να θεωρούν με συντριπτικά ποσοστά τον επικεφαλής της ΝΔ ως τον ικανότερο να κυβερνήσει τη χώρα, εξακολουθούν να αποδοκιμάζουν τον ΣΥΡΙΖΑ που εξαϋλώνεται και το ΠΑΣΟΚ που με εξαϋλωμένο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να αυξήσει τα ποσοστά του και κινδυνεύει να υποστεί το πατατράκ του να έρθει τρίτο κόμμα στις ευρωεκλογές.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όμως, δεν χαίρει εκτίμησης μόνο εντός συνόρων. Με τη θητεία του να ανανεώνεται και να του δίνεται η ευκαιρία να συνεχίσει το μεταρρυθμιστικό του έργο, κερδίζει ολοένα και περισσότερους θαυμαστές στο εξωτερικό. Ειδικά η αλλαγή status της ελληνικής Οικονομίας έχουν δώσει πολλούς πόντους τόσο στον πρωθυπουργό όσο και στην κυβέρνησή του.
Λογικό κι επόμενο είναι, λοιπόν, να έχει ανοίξει μια κουβέντα σχετικά με το αν ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να προσφέρει από μια άλλη θέση. Αν θα ήταν ακόμα πιο χρήσιμος έχοντας ένα ευρωπαϊκό αξίωμα.
Η ξαφνική επίσκεψή του στην Ουκρανία, η ισχυρή δήλωση στήριξης του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, η αποδοκιμασία του στο Κρεμλίνο και την σφαγή αμάχων και η ευθεία προειδοποίησή του προς τον Πούτιν ότι «δεν σας φοβόμαστε, ήμασταν και θα είμαστε στο πλευρό του Κιέβου» έδειξαν ότι ο Μητσοτάκης δεν φοβάται καθόλου να βγει μπροστά σε ζητήματα που δεν απασχολούν μόνο την Ελλάδα, αλλά την Ευρώπη και ολόκληρο τον πλανήτη. Κι αυτή του η κίνηση, με μια επίσκεψη που ξάφνιασε πολλούς, έγινε αντικείμενο συζήτησης και στο Βουκουρέστι, όπου πραγματοποιήθηκε το συνέδριο του ΕΛΚ.
Το ερώτημα είναι αν θέλει και ο ίδιος ο Μητσοτάκης να διεκδικήσει ένα ευρωπαϊκό αξίωμα και μάλλον έχει απάντηση. Μακροπρόθρεσμα μάλλον ναι, τουλάχιστον αυτό υποδηλώνουν η στάση του, οι πρωτοβουλίες και οι ευθύνες που αναλαμβάνει. Βραχυπρόθεσμα, όχι. Κύριο μέλημά του, όπως ο ίδιος λέει και στους πλέον στενούς του συνεργάτες είναι η χώρα αυτή κάθε αυτή και η αλλαγή καθημερινότητας των πολιτών.
Στόχος του είναι, όταν πια θα κάνει το επόμενο βήμα, αν όντως το κάνει, η Ελλάδα να έχει γίνει μια πρωταγωνίστρια χώρα, με ραγδαία ανάπτυξη και να έχει ο ίδιος πείσει ότι η διακυβέρνησή του ήταν αυτή που της άλλαξε τη μοίρα…
