Η προ διετίας αναίτια εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, πέραν του reality test στην οποία υπεβλήθησαν οι χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτέλεσε ένα ισχυρό σημείο αφύπνισης, που σηματοδότησε το τέλος της αθωότητας και την διάλυση κάθε – πλέον – αυταπάτης και δη σε σχέση με τις επιδιώξεις, την επιθετικότητα και την εκτός ορίων όσο και παράλογη αντίδραση της ρωσικής ηγεσίας.
Το… άκακο «ξανθό γένος» απέκτησε ρεαλιστικές όσο και επικίνδυνες διαστάσεις, υφή και περιεχόμενο, με τις χώρες-μέλη της Κοινότητας να αποκηρύσσουν τους ποικίλους ακροβατισμούς του συντρόφου Πούτιν.
ΕΔΩ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΗΝ «GOVNEWS WEEKLY» #11
Το πλέον πρόσφατο κεφάλαιο, απόρροια της ακατάπαυστης ρωσικής επιθετικότητας, δεν είναι άλλο από την διαμόρφωση και παρουσίαση της πρώτης ευρωπαϊκής βιομηχανικής στρατηγικής στον τομέα της άμυνας και δη σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την ταυτόχρονη διαμόρφωση μιας φιλόδοξης δέσμης δράσεων με απώτερο σκοπό τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας και της ετοιμότητας της αμυντικής βιομηχανίας της Κοινότητας!
Πλέον, η ευρωπαϊκή βιομηχανική στρατηγική στον τομέα της άμυνας θέτει ένα σαφές, μακροπρόθεσμο όραμα για την επίτευξη αμυντικής βιομηχανικής ετοιμότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως πρώτο άμεσο και κεντρικό μέσο για την υλοποίηση της στρατηγικής, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε (προ μερικών 24ώρων) μια νομοθετική πρόταση για ένα πρόγραμμα σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανία (EDIP) και ένα πλαίσιο μέτρων για τη διασφάλιση της έγκαιρης διαθεσιμότητας και προμήθειας αμυντικών προϊόντων.
Η στρατηγική περιγράφει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει επί του παρόντος η Ευρωπαϊκή Βιομηχανική και τεχνολογική βάση στον τομέα της άμυνας, αλλά και την ευκαιρία να αξιοποιηθεί πλήρως το δυναμικό της και χαράσσει μια κατεύθυνση για την επόμενη δεκαετία. Μάλιστα, γίνεται κοινό κτήμα πως προκειμένου να αυξηθεί η Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανική ετοιμότητα, τα κράτη-μέλη οφείλουν να επενδύσουν περισσότερα, καλύτερα, από κοινού και ευρωπαϊκά.
Εξάλλου, η τριετής πανδημική κρίση λειτούργησε ως πρόκριμα μιας τέτοιας στρατηγικής, όταν η Ε.Ε. επιχείρησε να δράσει οργανωμένα και από κοινού έτσι ώστε να προμηθευτεί εμβόλια, προστατευτικές μάσκες, γάντια, αναπνευστήρες, ιατρικά μηχανήματα κ.ο.κ.
Η στρατηγική καθορίζει δείκτες που αποσκοπούν στη μέτρηση της προόδου των κρατών μελών προς την κατεύθυνση της βιομηχανικής ετοιμότητας. Τα κράτη μέλη καλούνται να προβούν σε προμήθεια τουλάχιστον του 40% του αμυντικού εξοπλισμού με συνεργατικό τρόπο έως το 2030, να διασφαλίσουν πως μέχρι τότε η αξία του ενδοενωσιακού αμυντικού εμπορίου θα αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 35% της αξίας της αμυντικής αγοράς της Ε.Ε., καθώς επίσης να σημειώσουν σταθερή πρόοδο όσον αφορά την προμήθεια τουλάχιστον του 50% του προϋπολογισμού τους για δημόσιες συμβάσεις στον τομέα της άμυνας εντός της Κοινότητας μέχρι το 2030 και του 60% έως το 2035.
Το EDIP εκτιμάται πως θα κινητοποιήσει 1.5 δισ. ευρώ από τον Κοινοτικό Προϋπολογισμό κατά την χρονική περίοδο 2025-2027, ενώ παράλληλα θα στηρίξει την εκβιομηχάνιση προϊόντων που προέρχονται από συνεργατικές δράσεις έρευνας και ανάπτυξης που υποστηρίζονται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας. Ο προϋπολογισμός του EDIP μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη σύσταση ταμείου για την επιτάχυνση του μετασχηματισμού των Αλυσίδων Αμυντικού Εφοδιασμού (FAST).
ΕΔΩ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΗΝ «GOVNEWS WEEKLY» #11
Το νέο αυτό ταμείο θα έχει ως στόχο να διευκολύνει την πρόσβαση των ΜμΕ και των μικρών επιχειρήσεων μεσαίας κεφαλαιοποίησης σε χρηματοδότηση με δανειακά και/ή ίδια κεφάλαια που εκβιοποιούν αμυντικές τεχνολογίες και/ή κατασκευάζουν αμυντικά προϊόντα.
Είναι αυταπόδεικτο, πλέον, πως η Ευρωπαϊκή Βιομηχανική Στρατηγική στον Τομέα της Άμυνας αποσκοπεί στην ταχεία, όσο και αποτελεσματική ανταπόκριση στις αλλαγές σε ότι αφορά στο πρότυπο ασφάλειας της Ευρώπης. Οι δε αμυντικές δαπάνες που μέχρι σήμερα αφορούσαν πολλά διαφορετικά οπλικά συστήματα, τα οποία αγοράζονται κυρίως από χώρες εκτός της Ε.Ε., θα πρέπει να επενδυθούν καλύτερα, κάτι που σημαίνει σε μεγάλο βαθμό από κοινού επένδυση και επένδυση Ευρωπαίων. Πολιτική που θα επιτρέψει στην μετάβαση από τη λειτουργία αντιμετώπισης κρίσεων σε έναν τρόπο διαρθρωτικής αμυντικής ετοιμότητας.
Προσθέστε και μια άλλη παράμετρο που δύναται σε μερικούς μήνες να παίξει τον δικό της, σημαντικό ρόλο. Αυτή, δεν είναι άλλη από την εξαιρετικά πιθανή εκλογή για δεύτερη φορά του Ντόναλντ Τραμπ στην Προεδρία των ΗΠΑ, με την αντίστοιχη επιθετική εμπορική πολιτική που τον διέκρινε κατά την πρώτη του θητεία σε ό,τι αφορά στις πωλήσεις στρατιωτικού υλικού, αλλά και την αναγκαιότητα οι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ να δαπανούν σημαντικά ποσά – προς τέρψη της αμυντικής βιομηχανίας των ΗΠΑ – για την απόκτηση του ανάλογου εξοπλισμού, αλλά και την χρηματοδότηση της Βορειοατλαντικής συμμαχίας.
Προμηνύονται ενδιαφέροντες όσο και με έντονες διακυμάνσεις καιροί μπροστά μας…
Δημοσιεύτηκε στο 11ο τεύχος της GOVNews Weekly
