Η χθεσινή (9/2) βραδιά στην «Opap Arena» ήταν μάλλον «μαγική» για τα στελέχη και τους φιλάθλους της ΑΕΚ. Στον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου Novibet επικράτησε με 3-0 του Ολυμπιακού και «σφιχταγκάλιασε» την πρόκριση.
Οι «κιτρινόμαυροι»… πέταξαν στον 7ο ουρανό γιατί (χωρίς η ομάδα τους να «πατήσει γκάζι») υπερίσχυσαν κατά κράτος του αντιπάλους τους, σταμάτησαν ένα αρνητικό σερί πέντε χρόνων χωρίς νίκη και βρίσκονται με το «ενάμιση πόδι» στον τελικό. Αυτά τα δεδομένα τους έκαναν, δικαίως, ευτυχισμένους.
Όμως, στη θεώρησή μου, υπάρχουν άλλα επιτεύγματα που -όσο και αν, ίσως, ξενίσει πολλούς/ές η άποψη- έχουν μεγαλύτερη αξία. Γιατί ξεπερνούν το «εφήμερο», ένα αποτέλεσμα, μια πρόκριση χωρίς να παραγνωρίζω τη σημαντικότητά τους.
Φεύγοντας χθες από το γραφείο άκουγα ραδιόφωνο. Ένας από τους πολλούς «ξερόλες» που ευδοκιμούν (και) στη χώρα μας είχε αποφανθεί -μαθαίνοντας την αρχική 11άδα- πως ο Ματίας Αλμέιδα είχε «πάρει χαρτάκι» από τον Δημήτρη Μελισσανίδη και έβαλε τα «δεύτερα» για να μην κερδίσει η ΑΕΚ.
Δεν γνωρίζω αν μετά τη λήξη της αναμέτρησης, πολύ περισσότερο μετά τις δηλώσεις του προπονητή -δημόσια ή έστω μπροστά στον καθρέφτη του- ο «πονηρός» ζήτησε συγγνώμη. Πρώτα από τον εαυτό του και στη συνέχεια από τον Αργεντινό. Αν παραδέχτηκε ότι «την πάτησε», ότι δεν ξέρει όσα ο «νοικοκύρης».
Αυτό που πιστεύω είναι πως ο Αλμέιδα, κέρδισε «με το σπαθί του» την αναγνώριση και των σκεπτικιστών. Για τις γνώσεις, την ικανότητα, τη δουλειά και τη φιλοσοφία του. Εξασφάλισε το δικαίωμα να εφαρμόζει αυτά που σκέπτεται, χωρίς «μανούρες». Προφανώς, δεν θα είναι πάντα πετυχημένα, θα υπάρχει κριτική αλλά όχι «δεύτερες» σκέψεις. Δεν είναι λίγο.
Ο τεχνικός των «κιτρινόμαυρων» ρίσκαρε συνειδητά. Όπως δήλωσε: «Αν είχαμε χάσει το παιχνίδι μπορεί να μου “έπαιρναν το κεφάλι “». Στη… ζυγαριά του, όμως, δεν μέτρησε περισσότερο η «λογική» και η «γνώμη του κόσμου». Δεν μέτρησε η «ασφάλειά» του αλλά ο αυτοσεβασμός και η συνέπειά του.
«Στα πρώτα μίτινγκ με τους παίκτες μου, είπα ότι πιστεύω στην ομαδική δουλειά. Οπότε αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να είμαι συνεπής στη δουλειά μου. Με απασχολεί να με πιστεύουν οι παίκτες που κάνουμε προπόνηση.
Αν λέω ότι πιστεύω στο γκρουπ, πρέπει τα λόγια να τα κάνω έργα. Είναι η εμπιστοσύνη που έχω σε καθέναν ξεχωριστά. Δεν κάνω σε κάποιους παίκτες προπόνηση για να είναι απλά στο ρόστερ, αλλά να συμμετέχουν» δήλωσε. Παρέδωσε έμπρακτα μαθήματα που δεν αφορούν μόνο το ποδόσφαιρο. Έκανε τα λόγια, έργα.
Έτσι -εκτός των άλλων- νομίζω πως επιβεβαιώθηκε ότι έχει «κερδίσει τ’ αποδυτήρια». Οι παίκτες που δεν έχουν μεγάλο χρόνο συμμετοχής (απέδειξαν ότι) δεν τα παρατάνε, ρίχνοντας το φταίξιμο στον «κακό» προπονητή.
Δουλεύουν για να είναι έτοιμοι ν’ αρπάξουν την ευκαιρία. Δείχνουν να έχουν «ποτιστεί» με μια άλλη νοοτροπία. Οπότε, στον «μαραθώνιο», ο Αργεντινός έχει περισσότερα «ετοιμοπόλεμα όπλα». Δεν είναι εύκολο ή συνηθισμένο.
Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση του Στίβεν Τσούμπερ: «Είμαι περήφανος για την ομάδα. Νομίζω ότι δεν μπορώ να το εκφράσω ακριβώς, όπως το σκέφτομαι. Το να κάνουμε τόσες πολλές αλλαγές και να έχουμε την ίδια απόδοση είναι ξεχωριστό, δεν το έχω δει σε πολλές ομάδες».
Η χθεσινή βραδιά, εδραίωσε ακόμα πιο πολύ τον Αλμέιδα. Μπορεί να δουλεύει με ακόμα περισσότερη αποδοχή και άνεση. Αυξήθηκαν τα ευήκοα ώτα στα σχέδια, τις προτάσεις, τη φιλοσοφία του.
Αυτό μπορεί να λειτουργήσει ως εφαλτήριο για μια ακόμα καλύτερη «επόμενη μέρα» του «κιτρινόμαυρου» οργανισμού. Όχι μόνο σ’ επίπεδο αγωνιστικών επιτυχιών αλλά -κυρίως- νοοτροπίας. Δεν αμελητέα προοπτική για την ομάδα της ΑΕΚ αλλά και εν γένει (τουλάχιστον) το ποδόσφαιρο.
