Όταν συναντάς για πρώτη φορά τη Τζούλη Χαϊδά, ακόμα και αν προσπαθήσεις, δεν γίνεται να μην προσέξεις πως είναι ένας πρόσχαρος άνθρωπος.
Από τη στιγμή που μας καλωσόρισε εγκάρδια, ως τη στιγμή των ευχαριστιών μας για τη συνέντευξη που παραχώρησε στο govnews και τον αποχαιρετισμό, το χαμόγελο δεν έλειψε από το πρόσωπό της.
Ακόμα και όταν αναφέρθηκε σε στενάχωρες καταστάσεις, όπως το γεγονός ότι το ελληνικό μάρμαρο δεν είναι Προϊόν με Ονομασία Προέλευσης (Π.Ο.Π.) ή ότι στην Ελλάδα δεν πραγματοποιείται -με ότι αυτό συνεπάγεται- μια διεθνούς εμβέλειας έκθεση.
Μόνο μια φορά «σκοτείνιασε». Όταν αντικείμενο της συζήτησής μας έγινε το «τέρας» της γραφειοκρατίας. Ήταν η μοναδική περίπτωση κατά την οποία, η αναπληρώτρια διευθύνουσα σύμβουλος του ομίλου «ΙΚΤΙΝΟΣ ΕΛΛΑΣ» και πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Μαρμάρου Μακεδονίας-Θράκης (Σ.Ε.Μ.Μ.Θ.) «αποχωρίστηκε» το χαμόγελό της.
Απαιτούνται 110 έγγραφα και 57 υπογραφές-Άδεια στον χώρο όχι στον δρόμο πρόσβασης!
Κυρία Χαϊδά ποιο θα χαρακτηρίζατε το νούμερο ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο κλάδος του μαρμάρου;
«Την αδειοδότηση ενός λατομείου, είναι ένας Γολγοθάς. Όποιος έχει πάρει άδεια στα τρία χρόνια… “έπιασε τζακ ποτ”. Ο μέσος όρος για να καταφέρεις να πάρεις την άδεια μίσθωσης για ένα λατομείο, από τη στιγμή που έχεις ένα τοπογραφικό, είναι πέντε χρόνια. Είναι μία ατελείωτη γραφειοκρατία, με πάρα πολλά εμπόδια και προβλήματα. Εμείς λέμε ότι όποιος δεν έχει βιώσει αυτό το πράγμα δεν έχει βιώσει γραφειοκρατία.
Είχαμε κάνει μια έρευνα και διαπιστώσαμε ότι για να πάρουμε μία άδεια απαιτούνται 110 έγγραφα και 57 υπογραφές. Αυτό αρκεί για να κατανοήσει κάποιος τι συμβαίνει. Οι αρμόδιες υπηρεσίες ελέγχουν την περιοχή. Αν δεν υπάρχει αντίρρηση, λόγω της γραφειοκρατίας, άδεια παίρνεις στην πενταετία. Αν υπάρχει οποιαδήποτε αντίρρηση, ανεξάρτητα τι αυτή αφορά, πας για άδεια σε καμιά δεκαετία.
Έχουμε κάνει πάρα πολλές προτάσεις στο υπουργείο. Η αλήθεια είναι ότι έγινε μια καλή παρέμβαση μ’ ένα νομοσχέδιο που ψηφίστηκε τον Ιούλιο, το οποίο, μας διευκολύνει λίγο στον χρόνο αδειοδότησης. Γίνεται μια προσπάθεια αλλά πολύ αργά. Ότι έχει γίνει, έγινε μέσα στο 2022.
Θα σας πω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Όταν θες να πάρεις άδεια έρευνας για λατομείο, προβλέπεται μια διαδικασία εξέτασης -για τον συγκεκριμένο χώρο- που εμπλέκει το υπουργείο Περιβάλλοντος, την Αρχαιολογική Υπηρεσία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, σε κάποιες περιπτώσεις τον στρατό κλπ. Για να φτάσεις σε αυτόν τον χώρο, προφανώς, πρέπει να υπάρχει δρόμος.
Ε, ο δρόμος δεν θεωρείτε συνοδό έργο (!!!) του χώρου έρευνας αλλά ξεχωριστό. Με συνέπεια, να πρέπει να κάνεις ξεχωριστή διαδικασία στις ίδιες υπηρεσίες για πάρεις διαφορετική άδεια για τον δρόμο…
Έχει συμβεί λοιπόν, στην “ΙΚΤΙΝΟΣ”, να παραχωρηθεί άδεια -που έχει δίχρονη ισχύ- για έρευνα στον χώρο αλλά όχι για τον δρόμο. Με συνέπεια να περάσουν τα δύο χρόνια, να τελειώσει η ισχύς της άδειας για έρευνα χωρίς να έχει παραχωρηθεί άδεια για τον δρόμο. Άρα, είχαμε άδεια αλλά έρευνα δεν μπορούσαμε και δεν κάναμε. Καταλαβαίνετε τον παραλογισμό»;
Απάντηση σε τεχνική μελέτη μετά από 9 μήνες, να σταματήσει ο παραλογισμός
Κάποιοι ίσως ισχυριστούν πως είναι «αναγκαίο κακό» για να γίνουν σωστοί έλεγχοι, να τηρηθούν τα προβλεπόμενα στις κείμενες διατάξεις. Ποια η θέση σας;
«Εμείς δεν ζητάμε να μη γίνονται οι έλεγχοι που η πολιτεία θεωρεί αναγκαίους. Ζητάμε να σταματήσει ο παραλογισμός και η εξωφρενική γραφειοκρατία. Να γνωμοδοτούν οι υπηρεσίες και για τις δύο άδειες, του χώρου έρευνας και του δρόμου πρόσβασης στον χώρο, μ’ έναν φάκελο. Να μην είμαστε υποχρεωμένοι να καταθέσουμε δύο διαφορετικούς φακέλους, στις ίδιες υπηρεσίες.
Σε όσους αρμόδιους έχουμε απευθυνθεί, όλοι αναγνωρίζουν το δίκαιο του αιτήματος. “Ναι έχετε δίκιο, υπάρχουν κάποια νομοθετικά κενά, κάποιες δυσλειτουργίες που πρέπει να διορθώσουμε” μας λένε όλοι. Εκατό φορές έχουμε ακούσει “ναι, ναι έχετε δίκιο” αλλά μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει κάνει κάτι.
Δεν ζητάμε να μην εφαρμοστεί η αυστηρή περιβαλλοντολογική νομοθεσία. Τη σεβόμαστε και την εφαρμόζουμε. Κάνουμε περιβαλλοντολογικές μελέτες αποκατάστασης του χώρου, σε κάποιες περιπτώσεις ειδικές οικολογικές αξιολογήσεις. Άλλο αυτό όμως και άλλο η τεράστια, αναιτιολόγητη γραφειοκρατία. Να υποβάλλεις τεχνική μελέτη και να παίρνεις απάντηση μετά από 9 μήνες.
Έτερο ζήτημα είναι αυτό με τους όμορους χώρους. Δηλαδή έχω έναν χώρο 100 στρέμματα, εκ των οποίων αδειοδοτήθηκαν αρχικά τα 50 και στη συνέχεια τα υπόλοιπα 50. Νομικά δεν αντιμετωπίζονται ως ενιαίος χώρος αλλά ως δύο ξεχωριστοί όμοροι χώροι. Άρα, ότι απαιτείται από τη νομοθεσία (Δελτίο Δραστηριότητας κλπ.) για τη λειτουργία του πρέπει να το κάνω, ουσιαστικά για το ίδιο μέρος, ξεχωριστά επί δύο.
Υπάρχει νόμος που προβλέπει ότι πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται ως ενιαίος αλλά δεν εφαρμόζεται. Γιατί υπάρχει ένα δύσκολο σημείο που αφορά τα χρόνια “ζωής”. Στο οποίο, δεν έχει βρεθεί λύση. Δηλαδή, κάθε λατομείο έχει 70 χρόνια λειτουργίας. Αν, λοιπόν, στο ένα κομμάτι ξεκίνησε η δραστηριότητα πριν από 10 χρόνια και στο άλλο πριν από 5 έχουν, αντίστοιχα, ακόμα 60 και 65 χρόνια “ζωής”.
Οπότε το σημείο που κολλάει η υλοποίηση είναι όλο μαζί πόσα χρόνια “ζωής” θα έχει; Ας βρουν μια λύση, ας κάνουν μεσοσταθμικό, ας κάνουν υπέρ μας. Να προτείνουν κάτι, δεν προτείνουν τίποτα. Στο δίκαιο του αιτήματός μας έχουν άπαντες συμφωνήσει, τους ζητάει και η αποκεντρωμένη να το λύσουν, και δεν έχει γίνει τίποτα. Έχει βαλτώσει».
Να μας στηρίξει η πολιτεία στην προώθηση και προβολή του ελληνικού μαρμάρου
Το ελληνικό μάρμαρο δεν είναι Προϊόν με Ονομασία Προέλευσης. Γιατί;
«Το ελληνικό μάρμαρο, δυστυχώς, δεν έχει γίνει Προϊόν με Ονομασία Προέλευσης (Π.Ο.Π.) γιατί κανείς ούτε από το υπουργείο Εξωτερικών, στο οποίο τώρα ανήκει το Enterprise Greece, ούτε πριν από το υπουργείο Ανάπτυξης δεν είχε ασχοληθεί. Αλλά ούτε και ο Σύνδεσμος, ο οποίος είχε επικεντρωθεί στη λατομική νομοθεσία. Τα τελευταία χρόνια αρχίσαμε ν’ ασχολούμαστε και με άλλα θέματα.
Όταν ξεκίνησαν οι επαφές με το Enterprise Greece μας είπαν “φέρτε μας ένα οργανωμένο σχέδιο” για να συζητήσουμε. Κάναμε μια εμπεριστατωμένη μελέτη, με την ICAP και την DK Marketing και καταρτίσαμε το Στρατηγικό Σχέδιο Προώθησης και Προβολής του Ελληνικού Μαρμάρου.
Πρέπει να μας βοηθήσει λίγο το ελληνικό κράτος, μας το οφείλει. Ότι έχει γίνει, ως τώρα, είναι από ιδιωτική πρωτοβουλία. Τα κάναμε μόνοι μας. Σε αντίθεση με άλλα προϊόντα και κλάδους. Για το ελαιόλαδο έχει γίνει καμπάνια, για το κρασί έχει γίνει καμπάνια. Για όλους έχει γίνει κάποια καμπάνια, για το μάρμαρο δεν έχει γίνει ποτέ.
Νομίζω, λοιπόν, ότι οφείλουν να βοηθήσουν σε αυτή τη φάση. Να βοηθήσουν τη χώρα ν’ αναδείξει ακόμα ένα προϊόν που μπορεί να φέρει ακόμα περισσότερα έσοδα στην ελληνική οικονομία. Εμείς ως σύνδεσμος έχουμε ένα πολύ μεγάλο σχέδιο που θέλουμε να υλοποιήσουμε, είναι τριετές με κόστος περίπου 3 εκατομμύρια ευρώ.
Στις επαφές μας με τον γενικό γραμματέα Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Εξωστρέφειας στο υπουργείο Εξωτερικών & πρόεδρο στο Enterprise Greece, Γιάννη Σμυρλή, και αρμόδια στελέχη έχουμε ζητήσει άμεσα να χρηματοδοτηθεί το κομμάτι που αφορά το branding του ελληνικού μαρμάρου (“the Greekmarble”). Το κόστος για να γίνει αυτό είναι περίπου 100 χιλιάδες ευρώ, δεν είναι κάτι τρομερό.
Στη σχετική διεθνή έκθεση “Big 5” στο Ντουμπάι (Δεκέμβριο του 2022), η οποία βρίσκεται στο πρόγραμμα του Enterprise Greece, το ελληνικό μάρμαρο θα έχει έντονη παρουσία με 12-13 εταιρείες. Έχουμε κάνει συμφωνία, ως σύνδεσμος, και θα γίνει -για πρώτη φορά- προβολή του ελληνικού μαρμάρου ως προϊόντος, άσχετα από εταιρείες.
Αλλά για να πάμε εκεί, όπως έχουμε επισημάνει, πρέπει να έχουμε κάτι στα χέρια μας. Λογότυπα, φυλλάδια κλπ., “πέντε” βασικά πράγματα. Τον ερχόμενο Σεπτέμβριο θα πραγματοποιηθεί συνάντηση για να οριστικοποιηθεί το concept της παρουσίας του Ελληνικού Μαρμάρου στην έκθεση αυτή, αλλά και να δρομολογηθούν οι πρώτες κοινές ενέργειες, στο πλαίσιο του Στρατηγικού Σχεδίου Προβολής και Προώθησης του Ελληνικού Μαρμάρου.
Έγινε στο Λονδίνο -και εμείς πήραμε μέρος υβριδικά- σύσκεψη με τους συνδέσμους από τις μεγαλύτερες χώρες με φυσικά πετρώματα δηλαδή ΗΠΑ, Ιταλία, Βραζιλία, Πορτογαλία, Τουρκία. Αποφασίστηκε στρατηγική συμμαχία για την υποστήριξη, με καμπάνιες, των φυσικών πετρωμάτων έναντι των τεχνητών.
Γίνεται -σε συνεργασία του αμερικάνικου με τον ελληνικό σύνδεσμο, γεγονός που το θεωρώ μεγάλη επιτυχία του Σ.Ε.Μ.Μ.Θ.- μια κίνηση για να δημιουργηθεί και να πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις ΗΠΑ μια έκθεση φυσικών πετρωμάτων.
Πρώτο βήμα είναι να υπάρξει ειδική έκθεση (Stone Expo) στο πλαίσιο μεγάλης οικοδομικής έκθεσης στην Αμερική, μια χώρα που ενδιαφέρει τον κλάδο πάρα πολύ γιατί γίνονται σημαντικά έργα. Ο Σύνδεσμος της Αμερικής (“Natural Stone Institute”) έδωσε δωρεάν περίπτερο στον Σ.Ε.Μ.Μ.Θ. για την προβολή του ελληνικού μαρμάρου συνολικά και κάποιον χώρο με πολύ καλές τιμές για περίπτερα εταιρειών.
Έχουμε καταθέσει, λοιπόν, έτοιμη πρόταση στο Enterprise Greece και είμαστε σ’ επικοινωνία. Ζητάμε ν’ αναλάβουν τα έξοδα για το στήσιμο και τη λειτουργία του περιπτέρου στην Αμερική και να βοηθήσουν στη συμμετοχή των εταιρειών. Θα είναι τεράστια προβολή για το ελληνικό μάρμαρο».
Η αναγκαιότητα κατάρτισης/πιστοποίησης και το… πινγκ πονγκ
Κατά την παρουσίαση του λατομείου της εταιρεία σας στον Βώλακα, είχατε αναφερθεί στο θέμα της κατάρτισης και πιστοποίησης εργαζομένων.
«Είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Το προσωπικό μας δεν έχει πιστοποιημένη εκπαίδευση, έχει εμπειρική. Δεν υπάρχει κάποια οργανωμένη εκπαιδευτική δομή που να παρέχει γνώσεις, θεωρητικές και πρακτικές, καθώς και πιστοποίησή τους. Είτε στους υπάρχοντες εργαζόμενους, είτε σε αυτούς που θέλουν να δουλέψουν στον κλάδο.
Για να μάθουν “σήμερα” τα νέα παιδιά, για παράδειγμα την ειδικότητα του λατόμου, πρέπει να κάτσουν δίπλα σ’ έναν έμπειρο μάστορα που θα τους μεταδώσει τις γνώσεις, τις δεξιότητες, την τέχνη του. Δεν υπάρχει οργανωμένη εκπαίδευση να παρέχει τις γνώσεις που πρέπει ν’ αποκτήσει ο εκπαιδευόμενος, για να γίνει ένας αξιόλογος τεχνίτης, ούτε πιστοποίηση του βαθμού αφομοίωσης τους.
Είναι ένα πολυπαραγοντικό θέμα. Αφορά την ποιότητα της εργασίας, την αναπλήρωση του προσωπικού που συνταξιοδοτείται, την ανάπτυξη του κλάδου, την υγιεινή και την ασφάλεια. Μην ξεχνάτε πως η δική μας είναι βαριά δουλειά με αυξημένες τις πιθανότητες ενός ατυχήματος. Ένα λάθος μπορεί να στοιχίσει πολύ. Πρέπει να ξέρεις τι κάνεις, να είσαι πολύ προσεκτικός και να τηρείς απαρέγκλιτα τα μέτρα ασφάλειας. Η γνώση μαζί με την εμπειρία, έχει τεράστια σημασία.
Τόσο εμείς στην “ΙΚΤΙΝΟΣ” όσο και οι άλλες εταιρείες, τουλάχιστον οι μεγάλες, κάνουμε -σε τακτά χρονικά διαστήματα- στο προσωπικό σεμινάρια για την υγιεινή και την ασφάλεια. Εκείνο που θέλουμε να καταφέρουμε δεν είναι το σεμινάριο, του οποίου την αξία δεν παραγνωρίζουμε. Είναι να υπάρξει οργανωμένη αναπαραγωγή γνώσης και πιστοποίησης. Έχουμε εκπονήσει -σε συνεργασία με την “ΟΡΑΜΑ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ”- συγκεκριμένο σχέδιο.
Το project αυτό το είχαμε καταθέσει στο υπουργείο Ανάπτυξης. Μας απάντησαν ότι είναι μικρό για αυτούς, ότι είμαστε τοπικός σύνδεσμος και μας παρέπεμψαν στην Περιφέρεια. Πήγαμε στην Περιφέρεια Μακεδονίας Θράκης για χρηματοδότηση. Το χαρακτήρισαν πάρα πολύ ωραίο σχέδιο, μας είπαν πως όταν εγκριθούν τα προγράμματα του ΕΣΠΑ -που είναι σε αναμονή 2 χρόνια τώρα- θα το βάλουν στα προς χρηματοδότηση projects. Ακόμα περιμένουμε, δεν έχουμε καμιά απάντηση.
Τώρα έγινε μια επαφή με στέλεχος του υπουργείου Εργασίας, το οποίο μιλάει με τον μελετητή μας για να ξεπεραστούν κάποια εμπόδια που υφίστανται. Άρα και από κει είμαστε στο περίμενε.
Έχει γίνει επαφή με την υπουργό Παιδείας για την κοινοποίηση των αναγκών εκπαίδευσης για ειδικότητες του κλάδου μας και το σχεδιασμό λύσεων που ανταποκρίνονται σε αυτές. Το Σεπτέμβριο θα προγραμματιστεί συνάντηση με την αρμόδια ομάδα του υπουργείου Παιδείας, στην οποία μας παρέπεμψε η υπουργός.
Είναι ένα project πολύ μεγάλο που έχει συγκεκριμένες προδιαγραφές για να υλοποιηθεί. Δυστυχώς, εμείς δεν έχουμε βρει κάπου να στηριχτούμε, ως τώρα. Παρά το γεγονός ότι, όπως αναφέρεται στο σχέδιο του προγράμματος: “Η αξιοποίηση και ενίσχυση και για πρώτη φορά η πιστοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού στον κλάδο είναι βασική παράμετρος που μπορεί να αποτελέσει μια ολοκληρωμένη πρόταση για τη βιώσιμη ανάπτυξη του κλάδου του μαρμάρου.
Η πιστοποίηση των προσόντων, των γνώσεων και των δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού κατοχυρώνει το επάγγελμα και προσδίδει στον κλάδο κύρος και διεθνή αναγνώριση. Επιπρόσθετα, θ’ αποτελέσει σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημά του και θα ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια των επιχειρήσεων, ενώ ταυτόχρονα θα ενδυναμώσει το brand name του ελληνικού μαρμάρου”».
Στον κλάδο σας υπάρχει έλλειψη προσωπικού;
«Υπάρχει και είναι μεγάλο πρόβλημα η έλλειψη χειριστών μηχανημάτων βαρέως τύπου. Μια ειδικότητα που είναι σ’ έλλειψη και σε άλλους κλάδους. Έμαθα ότι, πλέον, το θέμα βρίσκεται στο υπουργείο Ανάπτυξης και είμαστε κοντά στο να δοθεί μια λύση στη διαδικασία απόκτησης νέων διπλωμάτων.
Να μπορούν να παίρνουν δίπλωμα οι χειριστές και με έναν ακόμα τρόπο, εκτός του καθιερωμένου. Ο οποίος είναι να εργαστούν ως βοηθοί, με ένσημα, για 2 χρόνια δίπλα σε χειριστές και στη συνέχεια να δώσουν εξετάσεις».
Τέταρτη χώρα στις εξαγωγές, χωρίς έκθεση διεθνούς εμβέλειας
Οι ελληνικές εταιρείες έχουν σημαντική εξαγωγική δραστηριότητα αλλά στην Ελλάδα δεν υπάρχει μια διεθνής έκθεση για το μάρμαρο. Γιατί;
«Στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν υπάρχει -όπως συμβαίνει σε ανταγωνίστριες χώρες- διεθνής έκθεση για τα μάρμαρα. Η Μαρμίν που γινόταν στη Θεσσαλονίκη, χρόνο με τον χρόνο έφθινε, κατέληξε να μην έχει κανένα αντικείμενο και τελικά σταμάτησε.
Είναι ένα θέμα που μας απασχολεί, ως σύνδεσμο, και αναζητούμε τρόπους για να δούμε πως θα ξαναγίνει μια έκθεση μαρμάρου. Δεν είναι εύκολο project για να έχει τα χαρακτηριστικά που θέλουμε, βασικό εκ των οποίων να είναι διεθνής.
Όπως μας έχουν πει ειδικοί περί των εκθέσεων, πρώτα πρέπει να ενταχθεί σε μια γενική έκθεση για οικοδομικά υλικά και όταν αποκτήσει ικανό ενδιαφέρον, εκθέτες και επισκέπτες να προχωρήσουμε σε αυτοτελή διοργάνωσή της.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν υπάρχει ούτε τέτοια γενική έκθεση. Θα γίνει τον Οκτώβριο μια αλλά η αίσθησή μου είναι πως αφορά την προβολή των προϊόντων σε επαγγελματίες της εσωτερικής αγοράς. Δεν έχει τον χαρακτήρα της εξωστρέφειας, της διεθνούς προβολής.
Είναι ένα πολύ δύσκολο project μια έκθεση με διεθνή ανταπόκριση. Επειδή είναι επιθυμία πολλών μελών του συνδέσμου να υπάρξει μια έκθεση μαρμάρου στην Ελλάδα, με διεθνείς συμμετοχές, το μελετάμε».
Ισορροπία της επιχειρηματικότητας με το περιβάλλον
Κλείνοντας τη συζήτησή μας θα ήθελα να ρωτήσω τι απαντάτε σε όσους/ες αντιδρούν στις εξορύξεις μαρμάρων, κάνοντας λόγο για περιβαλλοντική καταστροφή;
«Δεν νομίζω ότι προκαλεί περιβαλλοντική καταστροφή. Ότι είναι μια διαδικασία που έχει, θα έλεγα, αισθητική όχληση και όχι περιβαλλοντική, αληθεύει. Είναι ένα φυσικό υλικό, στη διαδικασία δεν υπάρχουν χημικά ή ότι άλλο θα μπορούσε να μολύνει το περιβάλλον.
Προφανώς, όταν έχεις λατομείο μέσα σ’ ένα δάσος θα πρέπει να κόψεις κάποια δέντρα. Από την άλλη πλευρά, όταν κλείσει το λατομείο, με την αποκατάσταση που εμείς κάνουμε αλλά και μόνη της η φύση επανέρχεται ο χώρος σχεδόν στην προτέρα κατάστασή του.
Ξέρετε σε πόσα λατομεία που δεν είχε προβλεφθεί, έγινε φυσική αποκατάσταση; Το μάρμαρο, απ’ όλα τα υπόλοιπα υλικά, είναι το λιγότερο επιβαρυντικό για το περιβάλλον. Εμείς κινούμαστε εντός των πραγματικά πολύ αυστηρών περιβαλλοντικών όρων, τους οποίους τηρούμε απαρέγκλιτα.
Δεν έχουμε κάτι να κρύψουμε. Χρησιμοποιούμε, σε πολλές περιπτώσεις, την υπόγεια εξόρυξη που θεωρείτε ακόμα πιο φιλική για το περιβάλλον. Επειδή αναφερόμαστε σ’ έναν τομέα τόσο αξιόλογο για την ελληνική οικονομία θα πρέπει να υπάρχει ισορροπία της επιχειρηματικότητας με το περιβάλλον».
