Η Μαρία Δ. Μηλίνη, διευθύντρια επικοινωνίας του Ανδρέα Λοβέρδου, μία εκ των 14 υποψηφίων Ευρωβουλευτών του νεοσύστατου κόμματος Δημοκρατών, μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται ότι αποτελεί “φρέσκο αίμα” στην πολιτική. Και η πολιτική αυτό το χρειάζεται. Ωστόσο, αναμείχθηκε νωρίς με τα κοινά και είναι γνωστή στους πολιτικούς κύκλους, αφού υπήρξε ενεργό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας από τα μαθητικά της χρόνια μέχρι το 2016, οπότε και συνεργάστηκε με τον Α. Λοβέρδο και έκτοτε δηλώνει «λοβερδική».
Γεννήθηκε στις 26 Ιουνίου 1976, κατάγεται από τη Μακρινίτσα Πηλίου και εργάζεται ως δημοσιογράφος από το 1998. Σπούδασε Φιλολογία με εξειδίκευση στη Νεοελληνική και Μεσαιωνική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και δημοσιογραφία στη Σχολή του Ant1, ενώ έχει άριστη γνώση της αγγλικής και της γερμανικής γλώσσας. Είναι παντρεμένη από το 2004 με τον δικηγόρο Βόλου Κωστάκη Παπαδόπουλο και είναι μητέρα της Πολυξένης-Ευδοκίας Παπαδοπούλου, φοιτήτριας στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο. Αγαπά την πολιτική και στρατιωτική ιστορία, τον Ολυμπιακό και τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για τα ζώα.
Είστε δημοσιογράφος από 1998. Γιατί επιλέξατε να εμπλακείτε στην πολιτική τώρα;
Την έννοια της πολιτικής τη σέβομαι πολύ και την πιστεύω βαθιά. Η πολιτική είναι ένα από τα ισχυρότερα μέσα, για να αλλάξουν οι τύχες και οι μοίρες των λαών. Αυτό το έχει αποδείξει διαχρονικά η πολιτική ιστορία, αρκεί εκείνοι οι άνθρωποι που την υπηρετούν να το κάνουν με πίστη, με αφοσίωση, με εντιμότητα, με ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια. Από το 2016 είμαι συνεργάτιδα του Ανδρέα Λοβέρδου. Γνωρίζω από πρώτο χέρι και τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά και τις ικανότητες του. Η προσωπικότητα του Ανδρέα Λοβέρδου με έκανε να αποφασίσω να είμαι υποψήφια. Γιατί πιστεύω ότι είναι ένας πολύ άξιος, πατριώτης, αποτελεσματικός πολιτικός που θα εκπροσωπήσει την πατρίδα μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση με τον καλύτερο τρόπο και επίσης είναι μία πολιτική προσωπικότητα που έχει ανάγκη η χώρα. Γι’ αυτό, όσο οξύμωρο και αν ακούγεται, το πρώτο που λέω είναι ότι δεν ζήτω το σταυρό των συμπολιτών μου, ζητώ την ψήφο τους στον Ανδρέα Λοβέρδο.
Τι ξεχωριστό φέρνει το κόμμα των Δημοκρατών;
Οι Δημοκράτες έρχονται με πρόταγμα αυτό που λείπει σήμερα από το ελληνικό πολιτικό σκηνικό: την κοινή λογική. Για μας αυτό είναι το πρώτο κριτήριο αλλά και η πολιτική μας προίκα. Για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση υπάρχουν επτά μη κυβερνητικά κόμματα και ένα μεγάλο κυβερνητικό. Σας φαίνεται λογικό αυτό; Και όμως συμβαίνει. Οι Δημοκράτες θέλουν να κάνουν τη διαφορά, θέλουν να είναι το κόμμα που θα στηρίζει οτιδήποτε είναι προς το συμφέρον της πατρίδας και των συμπολιτών και θα καταγγέλλει ο, τιδήποτε βλάπτει, χωρίς να εξετάζουν ποιος είναι εκείνος που το κάνει ή το λέει. Αρκετά με την πόλωση, με την οξύτητα, με τον λαϊκισμό. Χρειάζεται μετριοπάθεια και υπευθυνότητα. Αυτό θα φέρουν οι Δημοκράτες στην πατρίδα μας: την κοινή λογική.
Πολλοί λένε ότι είστε κόμμα διαμαρτυρίας. Τι απαντάτε;
Όχι, δεν είμαστε κόμμα διαμαρτυρίας. Είμαστε κόμμα με ιδέες, με αξίες, με θετικό πρόσημο. Αυτό άλλωστε προκύπτει και από τον τόνο που δίνει η προσωπικότητα του προέδρου μας. Είμαστε, όμως, κόμμα που μπορεί με ασφάλεια να υποδεχτεί όλους όσοι δεν είναι ικανοποιημένοι αυτή τη στιγμή είτε από το ΠΑΣΟΚ είτε από τη Νέα Δημοκρατία για διαφορετικούς λόγους. Όσοι επέλεξαν αυτά τα δύο κόμματα και φυσικά όσοι άλλοι είναι κοντά στην ταυτότητα και τα πιστεύω μας έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται απολύτως ασφαλείς, εάν μας επιλέξουν. Γιατί με μας θα έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Κάνουμε αυτό που λέμε και λέμε εκείνο που κάνουμε. Σε σκοτεινούς θαλάμους και σε μικροπολιτική δεν θα βρεθούμε. Δεν το καταδεχόμαστε.
Πολιτεύεστε με τον Ανδρέα Λοβέρδο. Πολιτικά όμως προέρχεστε από τον δεξιό χώρο.
Είναι γεγονός ότι η αγάπη μου για την πολιτική με είχε οδηγήσει από τα μαθητικά μου ακόμη χρόνια να είμαι ενεργό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και πράγματι προέρχομαι από τον δεξιό χώρο. Το 2016, όμως, συναντήθηκα επαγγελματικά με τον Ανδρέα Λοβέρδο και έκτοτε δηλώνω με υπερηφάνεια «λοβερδική». Χαίρομαι που με επέλεξε για να είμαι υποψήφια ευρωβουλευτής στο ψηφοδέλτιο του κόμματος του και ελπίζω να μην τον απογοητεύσω. Αυτό που λέω με απόλυτη βεβαιότητα είναι ότι θα υπερασπιστώ τον πολιτικό φιλελευθερισμό, την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις και την αγάπη για την πατρίδα μας με όλες μου τις μικρές δυνάμεις.
