Η Μαρία-Ωραιοζήλη Κουτσουπιά, υποψήφια ευρωβουλευτής με τη ΝΔ, είναι πτυχιούχος της Νομικής Θεσσαλονίκης με δύο μεταπτυχιακούς τίτλους και διδάκτορας Νομικής Αθηνών.
Από το 2015 είναι δικηγόρος σε δικηγορικές εταιρείες Αθηνών και Βρυξελλών για ζητήματα τεχνητής νοημοσύνης, φαρμακευτικού δικαίου και ιατροτεχνολογικών προϊόντων. Έχει επίσης εργαστεί (Schuman Traineeship) και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες στο Τμήμα Διαχείρισης Συμβάσεων, Προμηθειών και Χορηγιών.
Μιλάει 4 γλώσσες, συμμετέχει σε επιστημονικά συνέδρια και έχει δημοσιεύσει επιστημονικές μελέτες και άρθρα σε νομικά περιοδικά. Το 2020 εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο νομικής θεματολογίας.
Ταυτόχρονα, από το 2022 είναι Πρόεδρος του Ινστιτούτου Δικαίου Τεχνητής Νοημοσύνης, Rythmisis, που στοχεύει στην προώθηση της έρευνας και της συνεργασίας μεταξύ δικηγόρων και τεχνικών επιστημόνων στους τομείς τεχνητής νοημοσύνης, προσωπικών δεδομένων και ψηφιακής διακυβέρνησης στην Ελλάδα.
Μιλάει στο GovNews για την απόφασή της να βάλει υποψηφιότητα, για τις προτεραιότητές της, αν εκλεγεί, για την τεχνητή νοημοσύνη και για το έργο του πρωθυπουργού.
Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την ευρωπαϊκή πολιτική;
Το αποφάσισα διότι επιθυμώ να υπερασπιστώ τα συμφέροντα της πατρίδας μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με την εμπειρία μου και την τεχνογνωσία μου, αλλά ακόμη σημαντικότερα με τις αξίες μου. Εργάζομαι πολύ σκληρά στον ιδιωτικό τομέα από τα φοιτητικά μου χρόνια και ξέρω ότι μπορώ να φέρω αποτελέσματα, απτά και μετρήσιμα. Όχι μόνο στους τομείς που εγώ ξέρω καλύτερα, όπως δηλαδή οι ευρωπαϊκές πολιτικές γύρω από την τεχνητή νοημοσύνη και την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, αλλά και άλλα δύσκολα, τεχνικά, αλλά μεγάλης πολιτικής βαρύτητας ζητήματα για την Ελλάδα, όπως η αγροτική πολιτική, το μεταναστευτικό, το δημογραφικό.
Ποιοι είναι οι στόχοι σας, σε περίπτωση που εκλεγείτε;
Ο βασικός μου στόχος είναι να είμαι ένας δίαυλος επικοινωνίας των συμφερόντων της ελληνικής κοινωνίας με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε θέματα της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης. Για να το πούμε πιο απλά, στην τεχνητή νοημοσύνη και τις νέες τεχνολογίες. Και όταν λέω ελληνική κοινωνία, δεν εννοώ τις τηλεοράσεις και τα social media. Εννοώ τους αγρότες, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τις βαριές μας βιομηχανίες και τις μικρές μας βιοτεχνίες μας, τις πολύτεκνες οικογένειες. Όλοι μας θα επηρεαστούμε από την τεχνητή νοημοσύνη. Σκοπός μου λοιπόν θα είναι, για κάθε θέμα που συζητώ, να υπερασπίζομαι τα ελληνικά συμφέροντα και σε κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται, η Ελλάδα να επωφελείται.
Παρά το νεαρό της ηλικίας σας, έχετε να επιδείξετε ένα σημαντικό βιογραφικό. Πώς νομίζετε ότι η πρότερη εμπειρία σας τόσο σε επίπεδο σπουδών όσο και στις θέσεις που είχατε σε επαγγελματικό επίπεδο μπορούν να σας βοηθήσουν στο Ευρωκοινοβούλιο;
Οι σπουδές μου πράγματι μου έχουν δώσει ένα επιστημονικό υπόβαθρο το οποίο οπωσδήποτε σπανίζει, αλλά δεν θέλω να σταθώ σε αυτό. Έχω εργαστεί σε ιδιαίτερα ανταγωνιστικά περιβάλλοντα. Με Έλληνες και ξένους συναδέλφους, πελάτες, αντιδίκους. Έχω περάσει πολλά ξενύχτια δουλεύοντας, πολλά σαββατοκύριακα, ακόμη και διακοπές. Είμαι βέβαιη όμως ότι και άλλοι συνυποψήφιοί μου έχουν εργαστεί σκληρά στους τομείς τους. Αυτό όμως που θέλω να τονίσω είναι η εμπειρία μου στη συναναστροφή με συναδέλφους άλλων χωρών, στην ανάπτυξη συμμαχιών, αλλά και στη σύγκρουση με αυτούς. Αυτά θεωρώ ότι είναι πολύ χρήσιμα προσόντα για την επόμενη Ευρωομάδα μας.
Είστε πρόεδρος του Ινστιτούτου ‘Rythmisis’, που στοχεύει στη συνεισφορά του διαλόγου μεταξύ νομικών ζητημάτων και της Τεχνητής Νοημοσύνης. Πώς μπορεί να βοηθήσει στην εφαρμογή των νόμων εν γένει αλλά και στην Ευρωβουλή στην οποία έχετε εργαστεί και στο παρελθόν;
Η εμπειρία μου ως Προέδρου του Ινστιτούτου είναι πολύτιμη. Εκτός από την τεχνογνωσία που έχω αποκτήσει, μου έχει δοθεί και η ευκαιρία να συντονίσω πολλές πρωτοβουλίες του Ινστιτούτου σχετικά με θέματα τεχνητής νοημοσύνης, ψηφιακής διακυβέρνησης και προσωπικών δεδομένων, με επιστήμονες από διαφορετικούς τομείς. Δεν τρέφω όμως αυταπάτες ότι στο Ευρωκοινοβούλιο είναι τα πράγματα το ίδιο φιλικά και αρμονικά.
Υπάρχουν ηθικοί φραγμοί στη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης στο δίκαιο, με την επέκταση της οποία προκύπτουν ερωτήματα και ανησυχίες;
Ναι, υπάρχουν ηθικά ζητήματα, όπως για παράδειγμα η μεροληψία που συχνά παρουσιάζουν τα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης. Και θα μου πείτε και ο ίδιος ο άνθρωπος μεροληπτεί. Γιατί να μην μεροληπτεί και η τεχνητή νοημοσύνη. Θα σας απαντήσω δύο πράγματα. Πρώτον, δεν πρέπει να παραπλανάται ο κόσμος ότι το προϊόν της τεχνητής νοημοσύνης είναι κάτι εκ προοιμίου σωστό, αληθές, θετικό, νόμιμο. Το δεύτερο είναι να μην καταλήξουμε με λίγες μεγάλες εταιρείες που αναπτύσσουν τα κυρίαρχα μοντέλα. Όπου γίνεται κάτι τέτοιο, προφανώς και πρέπει να εξασφαλίσουμε την αμεροληψία και ουδετερότητά τους.
Σε ποιους άλλους τομείς της δημόσιας διοίκησης θα επεκταθεί η χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης τα επόμενα χρόνια;
Μεσοπρόθεσμα θα έλεγα στην πολιτική προστασία. Μακροπρόθεσμα θα έλεγα στη δικαιοσύνη.
Η πολιτική προστασία είναι ένας κρίσιμος τομέας που έχει ανάγκη επιπλέον λύσεις. Για την πυροπροστασία, πλημμύρες, ενδεχόμενες υγειονομικές κρίσεις. Εδώ πρέπει βέβαια να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν μιλάμε για εκχώρηση εξουσιών σε ρομπότ και λογισμικά συστήματα. Απλώς οι πολύπλοκοι και χρονοβόροι υπολογισμοί που καθυστερούν (ή αδυνατούν) να κάνουν οι άνθρωποι θα μπορούν να πραγματοποιούνται με πιο γρήγορο και ασφαλή τρόπο.
Για τη δικαιοσύνη, νομίζω όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει συστημικό πρόβλημα καθυστερήσεων. Φοβάμαι ότι πολύ δύσκολα θα λυθεί αν δεν εκμεταλλευτούν οι δικαστές την τεχνητή νοημοσύνη. Και δεν μιλάω ούτε για το ακροατήριο ούτε για τη συγγραφή της απόφασης και την τελική κρίση. Μιλάω για την επεξεργασία των δεδομένων του φακέλου που έχει ενώπιόν του ο δικαστής και για την έρευνα που πρέπει να κάνει για να καταλήξει στη συγγραφή και στην τελική του κρίση.
Πώς βλέπετε μέχρι στιγμής το έργο του Κυριάκου Μητσοτάκη σε εθνικό επίπεδο; Σε ποιους τομείς πιστεύετε ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βάση τα επόμενα χρόνια;
Το σημαντικότερο επίτευγμα του Πρωθυπουργού είναι ότι έχει επαναφέρει τη σταθερότητα στην Ελλάδα. Και αυτό με τη σειρά του έχει οδηγήσει αφενός σε οικονομική ανάπτυξη και επενδύσεις, αλλά του έχει δώσει και τη δυνατότητα να εφαρμόσει ιστορικές μεταρρυθμίσεις, όπως η ψηφιοποίηση των λειτουργιών της δημόσιας διοίκησης.
Αισθάνομαι ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα είναι η υπογεννητικότητα. Και δεν θεωρώ ότι είναι πρόβλημα αμιγώς οικονομικού προϋπολογισμού, διότι τα στοιχεία δείχνουν ότι οι γονείς μας και οι παππούδες που έκαναν περισσότερα παιδιά ήταν φτωχότεροι. Είναι ένα πρόβλημα υποδομών και πώς αυτές θα προσαρμοστούν και θα αναπτυχθούν με βάση τις σύγχρονες ανάγκες της ελληνικής οικογένειας.
