Μια διαδρομή δουλεμπορικών από την Λιβύη στην Ιταλία, χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά. Πρόκειται για την Διαδρομή της Καλαβρίας, με σημείο αποβίβασης το λιμάνι Roccella Ionica στην Ρέτζιο Καλάμπρια. Το ίδιο σημείο αποβίβασης χρησιμοποιούν και τουρκικά δουλεμπορικά, όμως με σημείο εκκίνησης τις τουρκικές ακτές περνώντας ανάμεσα από τα ελληνικά νησιά. Είναι η ίδια διαδρομή που κατέληξε στο ναυάγιο των Κυθήρων το καλοκαίρι του 2022.
Το λιμάνι της Roccela Ionica προσεγγίζουν μεγάλα αλιευτικά σκάφη με χιλιάδες πρόσφυγες, με το ταξίδι να διαρκεί 4μιση-5 ημέρες. Στις φυλακές των δουλέμπορων στη Λιβύη η ζωή είναι πολύ φθηνή και στην θάλασσα είναι φθηνότερη. Αν οι μετανάστες ή πρόσφυγες είναι «τυχεροί» δεν θα χρειαστεί να παραμείνουν στις φυλακές των Λίβυων πολέμαρχων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό όμως σημαίνει πως θα πρέπει να επιβιβαστούν σε μεγάλα αλιευτικά των 25-35 μέτρων και να κάνουν το επικίνδυνο ταξίδι. Στο κατάστρωμα ή τα παροπλισμένα ψυγεία. H Τυνισία είναι πιο κοντά για αυτή την διαδρομή και θα μπορούσαν να μειώσουν το ταξίδι στο ένα τέταρτο του χρόνου, όμως η πολιτική κατάσταση στην Λιβύη μετά την πτώση του Καντάφι με την χώρα κατακερματισμένη σε ζώνες επιρροής πολεμάρχων, εξυπηρετεί καλύτερα το δουλεμπόριο.
Οι φυλακές της Λιβύης είναι το τέλος του πολιτισμού
Η λέξη δουλεμπόριο μπαίνει με πολύ προσοχή. Στις φυλακές της Λιβύης κρατούνται ως αιχμάλωτοι οι πρόσφυγες έως ότου οι συγγενείς τους πληρώσουν ή διπλοπληρώσουν το εισιτήριό τους προς την Ευρώπη. Στις περιπτώσεις όπου αυτό δεν γίνεται στην ώρα του, οι πρόσφυγες υφίστανται από κακοποίηση, μέχρι ακρωτηριασμούς σε μια προσπάθεια να πείσουν τους συγγενείς να πληρώσουν το τίμημα. Προσφύγισσες πέφτουν θύματα ομαδικών βιασμών, πρόσφυγες δολοφονούνται, όποιος αρρωσταίνει αφήνεται να πεθάνει. Οι πρόσφυγες από την Αφρική σε πολλές περιπτώσεις ασχέτως της αρχικής συμφωνίας, απάγονται και οδηγούνται σε σύγχρονη σκλαβιά στην Λιβύη ή γειτονικές χώρες. Μέχρι να τους εξοντώσουν στην δουλειά.
Η διαδρομή της Καλαβρίας, σιγά-σιγά εγκαταλείπεται από τους Τούρκους δουλέμπορους που προτιμούν την εγγύτητα της Ελλάδας. Βέβαια, οι πρόσφυγες από την Αφρική (ή την Ασία καθώς ακόμα φεύγουν πληθυσμοί από την Συρία), συνεχίζουν να αγωνίζονται να φτάσουν στην Ιταλία, χωρίς να έχουν εναλλακτικές επιλογές. Αυτό σημαίνει πως οι πολέμαρχοι της Λιβύης θα συνεχίσουν να πλουτίζουν και να καταπατούν κάθε έννοια ανθρωπιάς στην Μεσόγειο, στέλνοντας ανθρώπινες ψυχές σε ακατάλληλα αλιευτικά στον πάτο της Μεσογείου.
