Ομολόγησε πως ο ρόλος του ήταν διαδικαστικός, ώστε να τηρείται η τάξη και να μην μετακινούνται οι πρόσφυγες ταυτόχρονα, για να μην υπάρξει πρόβλημα ευστάθειας του πλοίου. Τους έδινε άδεια πότε μπορούν να πάνε στην τουαλέτα, να σηκωθούν για να πιούν νερό ή να ξεπιαστούν. Ανέφερε πως ο καπετάνιος βρισκόταν στην γέφυρα και βυθίστηκε μαζί με το πλοίο, σε αντίθεση με μαρτυρίες που τον εμφάνιζαν να έχει διαφύγει πριν το σκάφος μείνει από καύσιμα/ακυβέρνητο. 

Οι μέχρι τώρα μαρτυρίες κάνουν λόγο για 200 άτομα στο κατάστρωμα και 500-550 στο εσωτερικό του σκάφους. Οι διασωθέντες μιλούν για 2-4 άτομα «πλήρωμα», με την διαφορά πως μιλούν για το πάνω κατάστρωμα. Οι μαρτυρίες συγκλίνουν πως δεν υπήρχαν σωσίβια ή άλλα σωστικά μέσα. Οι περισσότεροι δεν ήξεραν κολύμπι και όσοι ήταν κλεισμένοι στο αμπάρι βυθίστηκαν με το πλοίο. Μαρτυρία διασωθέντα κάνει λόγο πως δίνονταν φαγητό μόνο κατόπιν πληρωμής.