Η Ελλάδα θρηνεί μαζί με τις οικογένειες του Υποσμηναγού Μάριου – Μιχαήλ Τουρούτσικα και του Σμηναγού (I) Ευστάθιου Τσιτλακίδη, οι οποίοι επέβαιναν στο μοιραίο F4-E Phantom II, που κατέπεσε στη θαλάσσια περιοχή της Ανδραβίδας.
Ακόμη και οι σκληροτράχηλοι Στρατηγοί δάκρυσαν μπροστά στον θρήνο των γονιών των πεσόντων. Όλοι στη χώρα μας είναι συντετριμμένοι που δύο νέα παιδιά, με όνειρα και φιλοδοξίες έφυγαν τόσο άδικα από τη ζωή.
Στο μυαλό μας έρχονται και τα άλλα παιδιά της πολεμικής μας αεροπορίας που έπεσαν στο καθήκον, για να υπερασπιστούν την πατρίδα μας.
Μεταξύ αυτών, οι τρεις πιλότοι του ελικοπτέρου, που κατέπεσε υπό αδιευκρίνιστες, ακόμη και σήμερα, συνθήκες κατά τη διάρκεια της ελληνοτουρκικής κρίσης το 1996,στην θαλάσσια περιοχή των Ιμίων.
Έπεσαν υπέρ πατρίδος, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός.
Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τον ήρωα κρητικό πιλότο Κώστα Ηλιάκη, που έφυγε από την ζωή υπερασπιζόμενος τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας ανοικτά της Καρπάθου, στις 23 Μαΐου του 2006, όταν Τούρκος πιλότος «έπεσε» πάνω στο F-16 του.
Τα δάκρυα δεν στεγνώνουν ποτέ για τους γονείς, τις συντρόφους και τους φίλους των παιδιών που χάθηκαν.
Οι περισσότεροι Έλληνες θα τους θυμούνται για πάντα και για τους συναδέλφους τους θα αποτελούν παράδειγμα επαγγελματισμού και αγάπης προς την πατρίδα.
Από την πλευρά του το ελληνικό κράτος έχει την υποχρέωση να σταθεί στο ύψος του και να ενισχύσει με κάθε τρόπο τις οικογένειες των πεσόντων εν ώρα καθήκοντος.
Να επισημάνουμε, ότι όπως καταγγέλλουν οικογένειες στρατιωτικών που έχασαν τη ζωή τους για την πατρίδα, μετά τις τελετές και τις βραβεύσεις, οι αρμόδιοι του κράτους τους ξέχασαν και δεν έλαβαν την οικονομική και ηθική ανταμοιβή που θα έπρεπε.
Επίσης, επιβάλλεται η εκάστοτε κυβέρνηση της χώρας μας, να ικανοποιήσει τις χρόνιες οικονομικές απαιτήσεις των μόνιμων στρατιωτικών και ειδικά εκείνων, που καθημερινά «παίζουν» την ζωή τους «κορώνα γράμμα» για να υπερασπιστούν την εθνική κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας.
Για παράδειγμα, είναι απαράδεκτο και αποτελεί ντροπήγια το κράτος μας,ένα πιλότος της πολεμικής μας αεροπορίας με χιλιάδες ώρες πτήσεις να λαμβάνει μηνιαίως περίπου 1.300 με 1.500 ευρώ, την ώρα που ένας υπάλληλος της Βουλής, χωρίς ιδιαίτερα καθήκοντα, παίρνει κάθε μήνα κοντά στα 2.500 ευρώ καθαρά.
Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις κάποιοι υπάλληλοι δεν πληρούν καμία προϋπόθεση για να εργάζονται στην Βουλή των Ελλήνων.
Επιτέλους, επιβάλλεται, για τις ψυχές των παιδιών που χάθηκαν, να αποκατασταθεί το συντομότερο δυνατόν, αυτή η μεγάλη αδικία.
Να σημειωθεί, ότι οι αμοιβές στο πολεμικό ναυτικό και στο στρατό ξηράς για τους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς είναι επίσης ιδιαίτερα χαμηλές.
Επομένως, εκτός από δακρύβρεχτες δηλώσεις, καλό θα είναι οι πολιτικοί όλων των κομμάτων της βουλής να αποφασίσουν άμεσα την σημαντική αύξηση των αποδοχών των αξιωματικών και των υπαξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεών μας.
«Ο Αετός πεθαίνει στον αέρα…»
Καλό ταξίδι στους πιλότους μας.
