Η Ολομέλεια του Συνταγματικού Δικαστηρίου απέρριψε την προσφυγή αντισυνταγματικότητας, που κατέθεσε η κοινοβουλευτική ομάδα του Λαϊκού Κόμματος κατά του Νόμου που ρυθμίζει την ευθανασία (LORE). Πρόκειται για προσφυγή που συμπίπτει εν μέρει με εκείνη που είχε υποβάλει και η Κ.Ο. της ακροδεξιάς VOX και η οποία επίσης απορρίφθηκε.
Η απόφαση θεωρεί τις καταγγελίες «ασυνεπείς» και οι συνταγματικοί δικαστές απορρίπτουν επίσης ότι ο νόμος παραβιάζει το Σύνταγμα από τη σκοπιά του θεμελιώδους δικαιώματος στη ζωή, που κατοχυρώνεται στο άρθ. 15 Κ.Χ. και άρθ. 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπως ισχυρίζεται στην προσφυγή. Αντίθετα, η απόφαση ορίζει ότι «η ευθανασία ή η παροχή βοήθειας στον θάνατο βρίσκει τη βάση της σε ορισμένες αξίες, αρχές και θεμελιώδη δικαιώματα που κατοχυρώνονται στο συνταγματικό κείμενο. Από την άλλη πλευρά, ότι το δικαίωμα στη ζωή, αν και δεν αποτελεί δικαίωμα βούλησης ή ελευθερίας που εγγυάται το δικαίωμα του ίδιου του θανάτου, ούτε επιβάλλει την υποχρέωση παραμονής στη ζωή στον κάτοχό του. Και, τέλος, ότι το συνταγματικό θεμέλιο της ευθανασίας εξηγεί ότι δεν μπορεί να περιοριστεί, όπως ισχυρίζονται οι εφέτες, σε περιπτώσεις ασθενών σε τελικό στάδιο».
Η απόφαση απορρίπτει επίσης τις δύο νέες αρχές που πρόσθεσε το PP σχετικά με την προσφυγή του Vox, σχετικά με την αντίρρηση συνείδησης νομικών προσώπων και τη χρήση της προνομιακής και συνοπτικής διαδικασίας για την προστασία της ευθανασίας. Το Δικαστήριο θεωρεί ότι μόνο οι επαγγελματίες υγείας μπορούν να επωφεληθούν από την αντίρρηση συνείδησης ατομικά και ότι «η επέκταση της αντίρρησης συνείδησης σε ένα θεσμικό πλαίσιο όπως σκοπεύουν οι προσφεύγοντες, όχι μόνο θα στερείται συνταγματικής βάσης, αλλά θα έθετε σε κίνδυνο την αποτελεσματικότητα της ίδιας της υγειονομικής περίθαλψης».
Τέλος, η απόφαση ορίζει ότι η ευθανασία μπορεί να αναγνωριστεί ως συνταγματικό δικαίωμα που διαμορφώνεται μέσω ενός νόμου «που βρίσκει την κύρωσή του, τελικά, στο θεμελιώδες δικαίωμα στη σωματική και ηθική ακεραιότητα (άρθρο 15 CE)”.
