Στην Κομοτηνή μίλησε σήμερα (16/3) ο Δημήτρης Κουτσούμπας. Αρχικά, ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ, χαιρέτησε όσους/ες συμμετείχαν στην 24ωρη πανεργατική απεργία, επισημαίνοντας πως «αυτός ο λαός, αυτή η νεολαία, δεν ξεχνά το έγκλημα στα Τέμπη.
Δεν ξεχνά τους 57 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους, που θυσιάστηκαν στο βωμό του κέρδους των επενδυτών, στο βωμό της μείωσης του κόστους για το εχθρικό αστικό κράτος.
Αυτός ο πολυήμερος αγώνας, αυτά τα οργισμένα αλλά καθαρά και φωτεινά πρόσωπα, αυτές οι σφιγμένες γροθιές, είναι το μόνο χρώμα μέσα στη μαυρίλα που μας έχει καταδικάσει το σάπιο σύστημά τους.
Είναι η μόνη ελπίδα για να αλλάξει κάτι. Αυτές τις μέρες έχουμε πάρει μια μικρή μόνο γεύση του τι μπορεί να κάνει ο λαός και η νεολαία, όταν οργανώνονται, συζητούν συλλογικά και αποφασίζουν τα αιτήματα, τα συνθήματα και τις μορφές πάλης τους. Όταν βαδίζουν πλάι – πλάι με τους κομμουνιστές που, όπως πάντα, έτσι και αυτή τη φορά, είμαστε στην πρώτη γραμμή, συναισθανόμενοι την ευθύνη μας αυτές τις κρίσιμες ώρες».
Ο κύριος Κουτσούμπας, ανέφερε πως «έχουν ήδη διαψευστεί όσοι υπολόγιζαν ότι μέσα σε λίγες μέρες η οργή θα καταλαγιάσει, οι κινητοποιήσεις θα ξεφουσκώσουν και το θέμα θα ξεχαστεί, αφού, καλώς ή κακώς, “η ζωή συνεχίζεται”.
Έχουν αποτύχει όσοι προσπάθησαν να φέρουν τις κινητοποιήσεις στα μέτρα τους. Να τους αποδώσουν το περιεχόμενο που εκείνοι θα ήθελαν να έχουν. Είτε να μιλούν γενικά για “την κακιά τη χώρα”, λες και φταίμε όλοι, δηλαδή και οι θύτες και τα θύματα αυτής της πολιτικής. Είτε να μιλούν μόνο για τις ευθύνες ενός υπουργού και μιας κυβέρνησης, λες και το πρόβλημα ξεκίνησε τα τελευταία λίγα χρόνια.
Έχουν αποτύχει και όσοι προσπάθησαν να στήσουν προβοκάτσιες, να τρομοκρατήσουν με απολύσεις, με συλλήψεις ακόμα και μικρών παιδιών, μαθητών, να καταστείλουν τις κινητοποιήσεις με τη βία».
Εκτιμώντας ότι απέτυχαν «γιατί σήμερα, όλο και περισσότεροι είναι αυτοί, που καταλαβαίνουν τις πραγματικές αιτίες πίσω από αυτή την τραγωδία. Δηλαδή, την πολιτική που αντιμετωπίζει κρίσιμους τομείς για τη ζωή των ανθρώπων, όπως είναι και οι μεταφορές, οι συγκοινωνίες, σαν πεδίο κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο, τους επιχειρηματικούς ομίλους. Κάθε, μα κάθε φορά, αποδεικνύεται ότι το κέρδος και οι κοινωνικές ανάγκες δε συμβιβάζονται. Ή το πρώτο θα υπηρετείται ή το δεύτερο».
Ο κύριος Κουτσούμπας επισήμανε πως «η πολύνεκρη τραγωδία στα Τέμπη, ήταν απλώς η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής, ιδιαίτερα της νέας γενιάς, για τη ζωή που θέλει να ζήσει και την εμποδίζει αυτό το σάπιο σύστημα, αυτή η σάπια εξουσία, που μετράει μόνο κέρδη και ζημιές.
Γι’ αυτό και το πραγματικό δίλημμα για τον λαό και τη νεολαία μπροστά και στις εκλογές είναι εντελώς διαφορετικό από τα διλήμματα που θέτουν η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Ο λαός έχει συμφέρον να είναι αδύναμα όλα τα αστικά κόμματα που κυβέρνησαν έτσι ή αλλιώς μέχρι σήμερα.
Όποια κόμματα από αυτά και αν συμμετέχουν στην επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση, όποιο χρώμα κι αν έχει αυτή, είτε το γαλάζιο της ΝΔ, είτε το ροζ του ΣΥΡΙΖΑ, με ή χωρίς το πράσινο ΠΑΣΟΚ ή άλλους».
Ανέφερε ότι «συμφωνούν στα “μεγάλα”, γι’ αυτό στήνουν αποπροσανατολιστικούς καυγάδες. Την ίδια όμως, ώρα, δείτε: Η ΝΔ δεν έχει κανένα πρόβλημα να ευχαριστεί τον ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε κρίσιμα αντιλαϊκά νομοσχέδια του Μητσοτάκη.
Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα πρόβλημα να παραδέχεται πως με τη ΝΔ “δεν έχουμε καμία διαφορά σε σοβαρά ζητήματα”, όπως και η ΝΔ δεν έχει πρόβλημα να παραδεχτεί πως δεν έχει διαφορές με το ΣΥΡΙΖΑ σε “στρατηγικά ζητήματα”.
Από κοντά και το ΠΑΣΟΚ το οποίο διεκδικεί το ρόλο της “τσόντας” σε όποιο υβερνητικό σχήμα προκύψει, επιβεβαιώνοντας και με αυτόν τον τρόπο το κοινό έδαφος που μοιράζονται μεταξύ τους τα κόμματα του κεφαλαίου. Και το Μέρα 25 δηλώνει ότι πριν τις εκλογές μπορεί να συζητήσει με οποιονδήποτε για σχηματισμό κυβέρνησης».
Καταλήγοντας κάλεσε «ιδιαίτερα τους εργαζόμενους, τους βιοπαλαιστές της μουσουλμανικής μειονότητας, να συμπορευτούν αποφασιστικά με το ΚΚΕ σε όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας. Έχουν, άλλωστε, αποδείξεις για το που τους έχει οδηγήσει η πολιτική όλων των άλλων κομμάτων που τους κοιτάνε μόνο ως ψήφους και παίζουν στην πλάτη τους επικίνδυνα παιχνίδια.
Ξέρουν ότι οι κομμουνιστές παλεύουν ενάντια σε κάθε διαχωρισμό και καταπίεση για την κοινή πάλη όλων των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των βιοπαλαιστών αγροτών ανεξάρτητα από θρησκεία, εθνοτική καταγωγή. Γνωρίζουν πως οι κομμουνιστές αγωνίζονται στην πράξη για να γίνουν οι μειονότητες γέφυρες φιλίας των λαών».
