Η ειρήνη είναι μία σπουδαία ιδέα και πολιτική συνθήκη, η οποία χρησιμοποιείται εργαλειακά τις τελευταίες ημέρες (και ιστορικά…) από την εκδημοκρατισμένη Δύση, ανάλογα με τα συμφέροντά της.
Τα Μέσα Ενημέρωσης διεθνώς αλλά και στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν αφήνουν χώρο στην παρουσίαση της μαρτυρίας ενός Παλαιστίνιου, αλλά λειτουργούν ως εκπρόσωποι Τύπου -οριακά- των ισραηλινών Αρχών, χωρίς κριτική σκέψη, χωρίς ανάλυση και συζητήσεις μεταξύ ειδικών, ιστορικών και επιστημόνων και από τις δύο πλευρές. Καταβαραθρώνεται πλήρως η ελευθερία του λόγου και ο δημοκρατικός διάλογος.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία Παλαιστίνιου πρόσφυγα, η οποία επιβεβαιώνεται και από ξένα Μέσα, το Ισραήλ στοχοποιεί οποιονδήποτε ακτιβιστή ρεπόρτερ αναφέρεται στα δικαιώματα της Παλαιστίνης. Συγκεκριμένα, ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι η δολοφονία δύο ακτιβιστριών ανθρωπιστικών οργανώσεων οι οποίες σκοτώθηκαν επί τόπου έπειτα από βομβαρδισμό κτιρίου. Σύμφωνα με πηγές επίσης, σε όποιο σημείο υπάρχει ρεπόρτερ ή δημοσιογράφος Παλαιστίνιος, εντοπίζεται από τον ισραηλινό στρατό και στη συνέχεια η περιοχή βομβαρδίζεται. Μια σειρά από καθηγητές, διανοούμενοι επιστήμονες και ειδικοί, στέκονται δίπλα στον κατεχόμενο λαό της Παλαιστίνης, αλλά κανείς δεν τους δίνει δημόσιο βήμα. Αυτά τα γεγονότα από μόνα τους πρέπει να μας προβληματίσουν. Η διεξαγωγή ενός πολέμου γίνεται τόσο σε πρακτικό όσο και σε ιδεολογικό επίπεδο και όπως μας καθίσταται ξεκάθαρο, η θέση της ΕΕ, της Δύσης και του ανεπτυγμένου κόσμου επικροτεί τη σκληρή πολιτική Νετανιάχου, αφήνοντας αβοήθητη την Παλαιστίνη, πνιγμένη στη φρίκη και στο αίμα επί χρόνια…
Στις πολιτικές αναλύσεις και τα ρεπορτάζ είναι φανερή η έλλειψη πολυφωνίας και εμβάθυνσης στο μεσανατολικό ζήτημα, πάντα μονομερώς υπέρ του Ισραήλ, προωθώντας δυστυχώς τη βία και το μίσος. Λυπηρό και χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ρεπορτάζ με τους Ισραηλινούς στρατιώτες έτοιμους να σκοτώσουν Παλαιστίνιους, με τραγούδια και χορούς (εδώ, η βία και ο εξτρεμισμός επικροτούνται και ηρωοποιούνται!!!), όπως επίσης η απάνθρωπη φωτογραφία που δείχνει ένα κοριτσάκι να «αφιερώνει» έναν πύραυλο.
Αναρωτιέμαι αν αυτό είναι το παράδειγμα του σωστού υποδείγματος του «αγανακτισμένου και ειρηνικού» κράτους του Ισραήλ, αλλά και των υπόλοιπων ηγετών. Ένα κράτος που θέλει να διασφαλίζει την ευρυθμία, την ειρήνη και την ανθρωπιστική λειτουργία της κοινωνίας επενδύει στα δικαιώματα και όχι στα πολεμικά μέσα και τις πολεμικές μηχανές. Προ πάντων- δεν παραγνωρίζει τα διεθνή ψηφίσματα και κανόνες που σκοπό έχουν την επίλυση γεωπολιτικών και θρησκευτικών κλπ αντιπαραθέσεων μέσω της διπλωματίας. Η βία πρέπει επιτέλους να σταματήσει και να αντικατασταθεί από τη σοβαρή διπλωματία με δεσμεύσεις.
Ο Ισραηλινός πολιτικός αναλυτής Γκιντεόν Λεβί, χαρακτηρίζει το ισραηλινό κράτος ως το αλαζονικό και «κακομαθημένο» παιδί της Δύσης, ιδιαίτερα των ΗΠΑ. Αρχικά επειδή χρηματοδοτείται με πολύ μεγάλα ποσά, χρόνια τώρα, και εν συνεχεία επειδή του επιτρέπεται να αμφισβητεί, ακόμα και να παραβιάζει τα ψηφίσματα του ΟΗΕ χωρίς καμία επίπληξη. Έχει διαπράξει πολλαπλά εγκλήματα πολέμου χωρίς να έχει υποστεί καμία κύρωση. Από βομβαρδισμούς σε περιοχές με αμάχους, μέχρι βομβαρδισμούς σε νοσοκομεία, ασθενοφόρα και σχολεία.
Στην πρώτη εξέγερση της Ιντιφάντα, ο Ισραηλινός στρατός δολοφονούσε μικρά παιδιά που πέταγαν πέτρες με σφεντόνες. Για χρόνια ο λαός της Παλαιστίνης αγωνίζεται για την χώρα του και προσπαθεί να σταθεί όρθιος απέναντι στον κατακτητή του. Ζουν χρόνια, χωρίς πολιτικά δικαιώματα, χωρίς ρεύμα χωρίς νερό χωρίς φαγητό και όλοι οι υπόλοιποι τους «κουνάνε» το δάχτυλο και τους και τους αποκαλούν τρομοκράτες, αδιαφορώντας για τη φρίκη και τις συνθήκες απόλυτης εγκατάλειψης όπου ζουν γενιές και γενιές. Έχει μεγάλη σημασία η κυβέρνηση του Ισραήλ να σταματήσει την επιθετική πολιτική που ακολουθεί και να προστατεύσει τους πολίτες της. Όσο συνεχίζει αυτός ο πόλεμος δολοφονούνται άμαχοι και οι Ισραηλινοί πολίτες όπως εξελίσσεται η κατάσταση νιώθουν επίσης πλήρως απογοητευμένοι και φοβισμένοι.
Αυτά ξαφνικά όλη η διεθνής κοινότητα -ευτυχώς με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις- τα έχει διαγράψει και με δάκρυα στα μάτια αναμένουν την ‘’απάντηση’’ στη φρικαλεότητα με φρικαλεότητα. Οι ‘’δημοκράτες’’- εμείς- παρακολουθούμε τους ‘’αγανακτισμένους δημοκράτες’’ – το Ισραήλ- να χαρακτηρίζει τους κατοίκους της Λωρίδας ως ανθρωπόμορφα ζώα- . Μια φορά εγώ σαν Ευρωπαία, περήφανη δεν αισθάνομαι… Μάλλον απογοητευμένη και ντροπιασμένη.
Πριν από λίγες ημέρες μία ομάδα φοιτητών του Χάρβαρντ υπέγραψε ένα ψήφισμα που τάσσεται στο πλευρό των Παλαιστινίων. Την ίδια στιγμή οι φοιτητές στοχοποιήθηκαν με τη δημοσιοποίηση των προσώπων τους, και μάλιστα ένας CEO από μία εταιρία ζήτησε να μάθει τα ονόματα τους υποσχόμενος ότι « Θα φροντίσω να μην βρουν ποτέ δουλειά». Και πάλι η στάση του προτείνει ο δυτικός πολιτισμός είναι η πλήρης διαπόμπευση και η σθεναρή μάχη απέναντι στην δημοκρατία και την ελευθερία του λόγου.
Χθες βομβαρδίστηκε νοσοκομείο στη Γάζα από ισραηλινά πυρά… Σε ολόκληρο τον κόσμο οι διαδηλώσεις κατά του Ισραήλ καταστέλλονται με βάναυσο τρόπο καθώς επίσης, αυξάνονται τα ρατσιστικά φαινόμενα.
Αγαπητοί αναγνώστες, στο σημείο αυτό της ιστορίας, για ακόμη μία φορά μας διδάσκεται πως η άσκηση βίας και εξουσίας από τον καταπιεστή είναι αναγκαίο χάδι, ενώ η αντίσταση και η άσκηση βίας του καταπιεζόμενου είναι ανεπίτρεπτη και χυδαία. Η Λωρίδα της Γάζας περιγράφεται ως ένα κελί, μέσα στο οποίο στριμώχνεις 2,5 εκατ. ανθρώπους σαν ζώα, χωρίς νερό, φαγητό, ιατροφαρμακευτικά μέσα και εξοπλισμό, πετάς το κλειδί και περιμένεις να αντιδράσουν όπως βολεύει όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
