Μια πρόσφατη δήλωση του διευθύνων συμβούλου της Saudi Aramco περί αποτυχίας της ενεργειακής μετάβασης προς καθαρές μορφές ενέργειας μοιάζει περισσότερο με ευσεβείς πόθους παρά με αντικειμενική αποτίμηση της πραγματικότητας.
Ο Amin H. Nasser, επικεφαλής της κρατικής εταιρείας πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας από το 2015, εξέφρασε την απογοήτευσή του για τον τρόπο που απεικονίζεται ο κλάδος του, ως ο κύριος εχθρός της μετάβασης. Η ομιλία του στο συνέδριο CERAWeek στο Χιούστον των ΗΠΑ, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της οπτικής της πετρελαϊκής βιομηχανίας μπροστά στην επερχόμενη απομάκρυνση του κόσμου από τα ορυκτά καύσιμα.
ΕΔΩ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΗΝ «GOVNEWS WEEKLY» #15
Ο Nasser στήνει σκόπιμα ένα σενάριο όπου η ενεργειακή μετάβαση είναι αργή, δαπανηρή και τελικά αποτυχημένη, για να παρουσιάσει στη συνέχεια την βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου ως τον αδικημένο ήρωα που μάχεται ενάντια σε ανυπέρβλητες προκλήσεις. Ας δούμε όμως την πραγματικότητα.
Κατ’ αρχάς, είναι αδιαμφισβήτητο ότι οι εταιρείες ορυκτών καυσίμων φέρουν τεράστια ευθύνη για την κλιματική κρίση. Γνώριζαν τις συνέπειες των πράξεών τους επί χρόνια, ωστόσο συνέχισαν να δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό.
Ας εξετάσουμε τώρα την κριτική του Nasser για την ενεργειακή μετάβαση. Ο ισχυρισμός του επικεντρώνεται στην αδυναμία των εναλλακτικών πηγών ενέργειας να αντικαταστήσουν τα ορυκτά καύσιμα σε μεγάλη κλίμακα, παρά τις μαζικές επενδύσεις των τελευταίων δεκαετιών (άνω των 9,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων).
Κατά τον Nasser, θα πρέπει να εγκαταλείψουμε την “φαντασίωση” της σταδιακής κατάργησης του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και να επενδύσουμε περισσότερο σε αυτά, με βάση ρεαλιστικούς υπολογισμούς ζήτησης. Αυτή η άποψη αγγίζει τα όρια του μηδενισμού, καθώς ουσιαστικά δηλώνει ήττα απέναντι στις προσπάθειες κυβερνήσεων, επιχειρήσεων και οργανισμών να μειώσουν τις ζημιές που προκάλεσε η ίδια η βιομηχανία πετρελαίου. Επιπλέον, μια τέτοια στάση είναι επιζήμια για την οικονομία συνολικά, θυμίζοντας κάποιον που θα έλεγε στον Henry Ford το 1910 να επικεντρωθεί στα άλογα και τις άμαξες αντί στα αυτοκίνητα, τα οποία -σύμφωνα με αυτή τη λογική- θα αποτύχαιναν να αλλάξουν την αγορά.
Ωστόσο, τα δεδομένα δείχνουν κάτι διαφορετικό. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αναπτύσσονται με ταχείς ρυθμούς και οι επενδύσεις σε καθαρές τεχνολογίες αυξάνονται διαρκώς. Αν και υπάρχουν προκλήσεις, όπως η κερδοφορία των ηλεκτρικών οχημάτων, η θαλάσσια αιολική ενέργεια στις ΗΠΑ και η αποδοχή των έργων ανανεώσιμων πηγών από τις τοπικές κοινωνίες, η μετάβαση δεν είναι στάσιμη.
Η άμυνα της πετρελαϊκής βιομηχανίας αγνοεί:
- Την ταχεία ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας: Η ηλιακή, η αιολική ενέργεια και άλλες εναλλακτικές λύσεις γίνονται όλο και πιο ανταγωνιστικές, αυξάνοντας το μερίδιό τους στην παγκόσμια αγορά ενέργειας.
- Τις αυξανόμενες επενδύσεις σε καθαρές τεχνολογίες: Η στροφή προς καθαρές μορφές ενέργειας προσελκύει κεφάλαια σε πρωτόγνωρα επίπεδα, υπογραμμίζοντας την αισιοδοξία για το μέλλον.
- Την κλιματική κρίση: Η αδιαμφισβήτητη απειλή της κλιματικής αλλαγής επιβάλλει δραστική στροφή προς καθαρές λύσεις ενέργειας, αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια για άμυνα των ορυκτών καυσίμων.
Συμπέρασμα
Η άρνηση της πραγματικότητας από μερικές πετρελαϊκές εταιρείες δεν μπορεί να σταματήσει την αέναη εξέλιξη. Η ενεργειακή μετάβαση είναι σε εξέλιξη, με ολοένα και πιο γοργούς ρυθμούς.
Δημοσιεύτηκε στο 15ο τεύχος της digital εφημερίδας GOVnews Weekly – Διαβάζεται με ένα κλικ!
