Οι πρώτες κάλπες στην Αθήνα για την ανάδειξη των τοπικών αρχόντων στήθηκαν από τις 15 έως τις 20 Μαρτίου του 1835, μια εποχή που η πόλη δεν είχε πάνω από 14.000 κατοίκους.

Τότε, ο δήμαρχος δεν εκλεγόταν απευθείας από το λαό, αλλά οι ψηφοφόροι εξέλεγαν το δημοτικό συμβούλιο, το οποίο πρότεινε τρεις υποψήφιους δημάρχους, ενώ η τελική επιλογή γινόταν από την κυβέρνηση.

Ως πρώτος δήμαρχος Αθηναίων εκλέχτηκε ο Ανάργυρος Πετράκης και είχε ως αντίπαλό τον Δημήτριο Καλλιφρονά. Στο πρώτο δημοτικό συμβούλιο υπήρχαν ιστορικά ονόματα, όπως του Μακρυγιάννη, του Γεννάδιου, του Σκουζέ, του Γέροντα, του Μπενιζέλου και του Παλαιολόγου.

Η οικογένεια του Πετράκη καταγόταν από τη Δημητσάνα της Πελοποννήσου και ήρθε στην Αθήνα τον 17ο αιώνα. Πρώτος της οικογένειας αναφέρεται ο κληρικός Πέτρος Πετράκης, ο οποίος ανέλαβε το χτίσιμο της ομώνυμης Μονής.

Τα προβλήματα της εποχής

Η πρώτη δημοτική αρχή αντιμετώπισε τα σημαντικά προβλήματα της Αθήνας, άλλα «ξεπερασμένα» στην εποχή μας και άλλα διαχρονικά.

Πρώτο πρόβλημα ήταν η εκκαθάριση του εδάφους από τα ερείπια (τα οποία ήταν συσσωρευμένα από τις δύο πολιορκίες της Ακρόπολης), ο φωτισμός και η ύδρευση.

Ο φωτισμός της πόλης εξασφαλιζόταν μονάχα από 80 λαδοφάναρα του Δήμου, από τα οποία όταν είχε φεγγάρι άναβαν για λόγους οικονομίας μόνο τα 30 στις κεντρικότερες τοποθεσίες και πάντα υπήρχε ο κίνδυνος να σβήσουν όταν φυσούσε δυνατός άνεμος.

Τα πρώτα έργα που αναγγέλθηκαν ήταν η ανέγερση Δημοτικού Νοσοκομείου, η σύσταση Δημοτικής Αστυνομίας και Δημοτικών Σχολείων, ενώ τέθηκε σε δημιουργία και ο θεμέλιος λίθος των τότε Ανακτόρων. Τότε ήταν και η περίοδος που έγινε η πρώτη απογραφή του πληθυσμού της Αθήνας.

Τότε λειτούργησε και το πρώτο ξενοδοχείο από το ζεύγος Καζάλη, που αγόρασε ένα σπίτι από κάποιο Τούρκο που έφυγε από την Αθήνα και άνοιξε ξενοδοχείο κοντά στην οδό Ερμού, γεγονός που σηματοδοτεί την έναρξη της ιστορίας του τουρισμού στην πρωτεύουσα.